Ingrediënten zijn aanwezig, maar nog niet overtuigend

‘Happyland’ begint met een spannend proloog dat meteen een fijne basis legt voor dit griezelige jeugd verhaal.

Het verhaal is geschreven vanuit Bodi en samen met zijn vrienden Maja, Jeffrey en Ayden, hopen ze dat hun dorp Zevenstroom eens wat spannender en interessanter wordt.

Misschien dat ze na de gebeurtenissen in dit boek daar op terugkomen.

De fabriek, die een belangrijke rol speelt in hun dorp, brandt tot aan de grond toe af.

De dorpsbewoners en de burgemeester zijn echter van plan om deze catastrofe om te zetten in iets moois: een heus eigen pretpark in Zevenstroom.

Na de grootse opening, wordt het de tieners echter al snel duidelijk dat er iets vreemds met het park aan de hand is. Attracties haperen en tieners lijken te verdwijnen na een ritje in de wildwaterbaan.

En als volwassenen je dan niet geloven, moet je zelf op onderzoek uit gaan toch?

‘Happyland’ is een spannend verhaal waarin een groepje vrienden geconfronteerd wordt met verdwijningen van kinderen, attracties die zich vreemd gedragen en een spookverhaal dat niet zomaar een verhaal blijkt te zijn.

Op de eerste plaats is de schrijfstijl van Chinouk heerlijk. Het is vlot en beeldend en in het verhaal gebeurt voldoende om de spanning in het verhaal te houden.

Wanneer ik een jeugdboek lees, probeer ik mij zoveel mogelijk te verplaatsen in het hoofd van de jeugdige lezer en mede dankzij de schrijfstijl van Chinouk, kostte mij dat geen enkele moeite.

Alhoewel het verhaal een mysterieus en spannend verloop heeft, ontbraken er voor mij een aantal zaken in de uitwerking die ervoor zorgden dat ik het verhaal niet heel erg ‘griezelig’ vond.

Zo komen personages vrij snel tot conclusies en ontknopingen, worden ze eerst niet geloofd door volwassenen en zelfs uitgelachen, waarna ze tegen het einde aan ineens volkomen serieus worden genomen.

Dit voelde voor mij niet heel realistisch aan. Zeker in een jeugdboek hadden de volwassenen wat mij betreft nog veel meer op de achtergrond mogen verdwijnen, want als ze het dan toch zelf moeten oplossen, laat ze dat dan ook gewoon doen. Met alle onheilspellende gevolgen van dien.

Daarnaast zaten er een aantal zaken in het verhaal die wat mij betreft beter uitgelegd of beschreven hadden mogen worden.

Zo ben ik bijvoorbeeld nieuwsgierig, waarom een tak het voor elkaar krijgt het op te nemen tegen tentakels van water, waarom personages onwel lijken te zijn geworden terwijl dit niet beschreven is en waarom ze niet lijken te kunnen communiceren met de verdwenen tieners en aan het einde ineens wel.

Door het gebrek aan uitleg en beschrijving voelde het voor mij rommelig aan.

Ook de oeroude legende vond ik te summier uitgewerkt in het verhaal om indruk te maken. Maar gezien de doelgroep kan ik mij voorstellen dat teveel verdieping voor te veel langdradige stof kan zorgen.

Met betrekking tot de beschrijving van “de heks”, had ik als lezer ook iets meer verwacht. Zeker gezien de legende, was de uiteindelijke verschijning van “de heks” voor mij een beetje een tegenvaller.

Ik kon mij persoonlijk dan ook niet helemaal vinden in bepaalde keuzes die gemaakt zijn. Het haalde voor mij in ieder geval een deel van de spanning uit het verhaal, dat zeker aan het einde tot een climax had moeten komen.

Ook met de personages vond ik het moeilijk een band te krijgen. Ondanks dat we zeker het één en ander meekrijgen van hun gezinssituaties (in sommige gevallen), vond ik ze niet heel sterk als hoofdpersonages. Ook de vriendschap tussen de tieners vond ik niet sterk naar voren komen.

Ik denk dat daar wat gemiste kansen liggen.

Het verhaal sluit af met een epiloog dat een naargeestig gevoel achterlaat bij het sluiten van het boek.

Conclusie
‘Happyland’ bevatte voor mij nog net iets te veel onvolkomenheden om het daadwerkelijk spannend te maken, maar ik denk dat het voor de jeugdige lezer een fijne kennismaking met Chinouk Thijssen kan zijn.

De ingrediënten voor een spannend verhaal zijn aanwezig en het heeft zeker een interessante verhaallijn wanneer we kijken naar de geschiedenis en een eeuwenoude vloek.

De uitwerking was het voor mij helaas niet helemaal, en als liefhebber van horror en spannende verhalen kijk ik daar dan ook vaak kritischer naar.

In mijn ogen ontbraken er net wat teveel details om het verhaal goed uit de verf te laten komen.

Desalniettemin heeft Chinouk een fijne en vlotte schrijfstijl die maakt dat je door het boek heen vliegt.

Vanuit de doelgroep gezien zou ik het boek op het randje drie sterren geven.