De eeuwige neezegger

-- Iris heeft twee talenten: tekenen en nee zeggen. Sinds ze een ernstige gehoorbeschadiging opliep, is haar werk als illustrator echter opgedroogd en gebruikt ze haar tweede talent net een tikje te veel.
Maar dan krijgt ze een droomopdracht: het nieuwste boek van de mysterieuze kinderboekenschrijver Boris Aslan illustreren. Hun samenwerking verloopt echter verre van soepel, doordat de norse auteur het haar niet makkelijk maakt.
Alles verandert wanneer ze een plan smeedt om Boris, die worstelt met een writer’s block, een handje te helpen. Terwijl ze samenwerken aan het verhaal, ontdekt ze dat je ook zonder te kunnen horen naar je hart kunt luisteren. En misschien bloeit er wel meer op dan alleen hun creativiteit…--

De eeuwige neezegger is het tweede deel uit de serie Lessen in de liefde en wat heb ik weer genoten van dit verhaal. Het is humoristisch, liefdevol, ontroerend en ook lekker spicy. Jade Vening heeft een vlotte en humoristische schrijfstijl waardoor ik dit boek in een rap tempo uit had. Ze weet een mooie balans te vinden tussen humor, diepgang en spice.

Ik heb meerdere scènes met een grote glimlach gelezen, vooral het mailverkeer tussen Boris en Iris was echt geweldig. Daarnaast heb ik hardop gelachen om de ongemakkelijke en gênante situaties waarin Iris zich bevindt, maar ook intens meegeleefd met de emoties van de personages.
Iris en Boris zijn realistisch en geloofwaardig beschreven. Je voelt hun frustraties, machteloosheid, boosheid en verdriet. Het is mooi om te lezen hoe ze elkaar helpen in hun proces, het vertouwen in elkaar te vinden en in zichzelf terug te vinden.
De thema's slechthorendheid, gebarentaal, angsten, zelfacceptatie, verlies, familie, vriendschap en liefde staan centraal in dit verhaal. Deze maatschappelijke thema's zijn zo beschreven dat je echt met de personages meeleeft en hun emoties je raken.

Ik vond deel 1 al erg sterk, maar dit tweede deel is absoluut mijn favoriet tot nu toe.