Vriendschap

Dit boek gaat over vriendschap. Vriendschap tussen mannen die - volgens de schrijver - ver boven verliefdheid, met kenmerken als hartstocht, jaloezie en stille eenzaamheid, uitsteekt door eigenschappen zoals onbaatzuchtigheid, trouw, opofferingsgezindheid en altruïsme, waarbij het volgende citaat: “Vriendschap is natuurlijk wat anders dan de ziekelijke neigingen van mensen die een tegennatuurlijke bevrediging zoeken bij hetzelfde geslacht”, homofilie uitsluit

Het is 1940 als generaal Henrik op zijn kasteel in Hongarije een brief ontvangt van voormalig kapitein Konrad die na eenenveertig jaar zijn oude vriend wil opzoeken.
Henrik en Konrad leerden elkaar kennen op een militair opleidingsinstituut bij Wenen toen ze tien jaar oud waren. Ze werden vrienden voor het leven, Henrik uit een zeer rijk Hongaars geslacht en Konrad, geboren in een zeer armoedig Gallicisch gezin.
Dit verschil in afkomst en rijkdom is onbelangrijk en staat de vriendschap geenszins in de weg: Konrad wordt kind aan huis bij Henrik hoewel diens vader vindt dat Konrad ‘anders’ is, geen échte militair.
Waarom is er zo lang geen contact geweest? Wat is er gebeurd eenenveertig jaar geleden? Dat is het grote geheim dat beide mannen delen waarbij de één niet precies weet wat de ander allemaal al doorheeft.
De generaal geeft opdracht aan de min Nini - waar hij een bijzondere band mee heeft - om de tafel te dekken op exact dezelfde manier als de laatste keer, eenenveertig jaar geleden toen zijn vrouw Krisztina er nog bij was. Zij is tweeëndertig jaar geleden overleden. De min Nini is eenennegentig jaar en was zestien toen de generaal werd geboren, de generaal is dus vijfenzeventig jaar oud en niet drieënzeventig zoals abusievelijk in het boek staat.
Na het diner gaan beide heren naar een andere salon waar alleen een lange vleugel staat en drie fauteuils rond een warm gestookte porseleinen kachel.Een lakei plaatst de koffie, brandewijn en sigaren op een tafeltje en laat de generaal en Konrad alleen.

Wat volgt is een monoloog van de generaal, waarbij Konrad slechts enkele keren kort bevestigt wat de generaal heeft verteld of een kort antwoord geeft op een vraag. De generaal fileert een aantal gebeurtenissen van eenenveertig jaar geleden scherp en spreekt vermoedens uit die waar blijken te zijn. Vermoedens van leven, dood en hartstocht.
De auteur heeft mij in dit boek laten kennismaken met zijn hoogstaande narratieve eigenschappen om levensvragen te stellen én te beantwoorden. Prachtig!