Wie is Mrs. Degas?

Het boek opent met een scene die zich afspeelt in Parijs, 1912. Een oude, uiterlijk verwaarloosde blinde man van achtenzeventig jaar met een verwilderde haardos en idem baard scharrelt door zijn overvolle huis over de smalle paadjes tussen al de opgeslagen en weggezette, soms vergeten spullen om de voordeur te openen voor een vrouw, voor in de veertig. Ze is ingehuurd en gestuurd om hem te helpen met het selecteren van de inboedel en de voorbereiding van de komende verhuizing.
De oude man is de impressionistisch schilder Edgar Degas, wie de vrouw is blijft tot het einde een vraag, hoewel de oplettende lezer weet in welke hoek hij moet zoeken. Ze moeten elkaar kennen…
Zijn dit de ogen die ooit mij hebben bestudeerd? Indertijd moet hij mij er geduldig mee hebben afgetast

Er is een Franse en Amerikaanse tak in de familie Degas. Edgars grootvader had fortuin gemaakt met katoen en goud uit Mexico begin negentiende eeuw in New Orleans. Het verhaal in dit boek springt van het heden, 1912, naar gebeurtenissen uit het verleden, 1863 en 1871, om zo een aantal gebeurtenissen uit het heden te verklaren of als een vooruitblik te dienen naar het heden.

In 1863 vluchtten een tante en twee nichtjes voor de Burgeroorlog uit New Orleans naar Parijs, naar Edgar - zijn moeder is dan al gestorven – die hen met alle egards ontvangt en onderdak biedt in zijn huis. De oudste van de twee nichtjes, Estelle, is ondanks haar negentien jaren al weduwe en heeft een zeven maanden oude baby bij, Josephine of Joe. Haar man Joe is kort na het huwelijk gestorven in de Burgeroorlog. De zachtaardige en introverte Edgar en Estelle liggen elkaar wel, je hoopt als lezer eigenlijk dat deze lieve en betrouwbare Edgar goed voor deze jonge weduwe kan blijven zorgen. Maar Edgars jongere broer, René, een extraverte, sportieve levensgenieter kan een serieuze concurrent zijn.

In 1871 bezoekt Edgar zijn familie in New Orleans en ontmoet zo zijn knappe nicht Estelle weer. Hij hoopt hier ook een nieuwe schilderstijl te ontwikkelen en schildert en tekent veel. Tijdens zijn verblijf vindt er een dramatische gebeurtenis plaats waarvan de afloop symbolisch staat voor de verhouding tussen Estelle en Edgar, samen redden ze een baby, een drenkelinge.

Terug in Parijs merkt de schilder en vriend Manet op dat Degas niet van schilderstijl is veranderd. Hij exposeert bij een vooruitstrevend galeriehouder, werk insturen voor de jaarlijkse Salon de Paris doet hij niet en bij de Salon des Refusés hing hij niet omdat hij bij Salon de Paris nooit was geweigerd. Zo verandert onze eigenzinnige, maar goedmoedige impressionist in een oude brombeer die je niet graag ontmoet. Zo moet de vrouw die hem bij de verhuizing helpt sneren en mokkige buien accepteren, maar ze blijft er heel vriendelijk en behulpzaam onder. De blinde Degas zelf is eigenlijk wel blij dat ze hem helpt bij het sorteren van alle paperassen, tekeningen die belangrijk genoeg zijn om mee te nemen. En dan gebeurt het onvermijdelijke - Artur Japin beschrijft dat ingehouden en mooi, je voelt de spanning en de emotie die het oplevert – er wordt een tekening gevonden die hij in 1871 maakte en die er voor zorgt dat alles op zijn plaats valt.
Lees dit boek!