De enige die overbleef

Kit gaat aan de slag als verzorger bij Lenora Hope. Er gaan geruchten rond dat Lenora haar hele familie vermoord heeft. De enige overlevende van die gruwelijke avond is zij namelijk zelf. Er was in die tijd echter geen bewijs te vinden. Lenora is blijven wonen in het grote landhuis op de kliffen. De vorige verzorger van Lenora is op een nacht spoorloos verdwenen en dus komt Kit om het stokje van deze over te nemen. Lenora is voor het grootste gedeelte verlamd en zit in een rolstoel. Zij kan alleen communiceren doormiddel van typen op een typemachine. Wanneer Lenora een band met Kit krijgt typt ze op een avond, ik zal je alles vertellen.

Vanaf het begin weet de schrijfstijl van Sager me op mijn gemak te stellen. De schrijfstijl is prettig en ik kabbel lekker door het verhaal heen. Wanneer Lenora met Kit begint te typen merk ik dat er een bepaalde spanning door het verhaal geweven wordt en vanaf dan zit ik vastgebeten in het verhaal. Iedere schrijfsessie eindigt met een antwoord waar je eigenlijk niet heel veel mee kunt. Je gaat dus invullen en maakt zo voor jezelf het verhaal af. Maar wanneer we dan doorgaan zie je dat wat je zelf bedacht hebt niet klopt. De auteur weet me iedere keer weer opnieuw te verrassen.

Kit is een dapper personage met een onderzoekende blik op de wereld. Zij wil maar al te graag weten wat er nu precies is die beruchte avond in het landhuis van de familie Hope. En door de manier zoals zij antwoorden gaat zoeken op de vragen die zij heeft neemt ze je zodanig mee in het verhaal dat het net lijkt alsof jezelf in het grote landhuis rondloopt.
Deze thriller ‘smaakt’ naar meer en hoe fijn is het dan dat je weet dat er nog een verhaal op je ligt te wachten.