De schaduwman

De schaduwman van Helen Fields is een opzichzelf staand boek.
Als je verwacht dat het een verhaal is net als in haar perfecte ... reeks dan is dit wel anders.
Na het lezen van de proloog had ik zelf een tijdlang geen enkel idee wat dit nou met de rest van het verhaal te maken had.
Het verhaal gaat over Connie Woolwine een Amerikaanse forensische psychologe die door de politie van Edinburgh wordt gevraagd om te helpen bij een onderzoek naar een ontvoering van een jonge vrouw, samen met de uit Londen gehaalde inspecteur Brodie Baarda gaat ze op jacht.
Al gauw wordt hun opdracht moeilijker als er ook nog meer ontvoeringen zijn.
Wat volgt is een zoektocht naar de dader en waar ze worden vast gehouden.
Het is niet zo gruwelijk als in de perfecte reeks, maar wel echt onderhuids, het is allemaal meer psychologisch, maar daarom niet minder spannend, als je echt in het verhaal zit en je hoort ergens wat vallen schrik je echt wel,

Het verhaal wordt verteld vanuit Connie maar ook vanuit de ontvoerder, doordat je niet gelijk weet welke kant het verhaal op gaat en door de rustige opbouw duurt het wel een tijdje voor je echt in het verhaal zit, iets wat ik bij andere boeken van Fields niet had, hoewel ik in het begin al echt op het puntje van mijn stoel zat, maar daarna kakte het verhaal een tijd in, die spanning kwam veel later pas weer terug, is dat erg, nee helemaal niet.
Het zat verder gewoon goed in elkaar maar meer naar het einde toe gaat het verhaal weer met de snelheid die je van Fields kent vooruit en dat is dan ook weer echt genieten.
Want Fields kan wel echt schrijven, ook dit is weer een verhaal wat je zo voor je ziet tijdens het lezen, dus je voelt ook gewoon mee met de ontvoerde vrouw, je kan je voorstellen hoe het voor haar is en op wat voor plek ze vast zit.
Dit kan Fields als de beste.

Wat leuk is dat patholoog Ailsa Lambert hier ook weer een mooie rol heeft in dit verhaal, vond haar met Ava leuk, maar ze is ook heel goed met Connie.
Ze lijkt mij een collega die iedereen wel zou willen hebben.

Dit verhaal is donker, hard en bij vlagen echt heel spannend, je voelt mee met de slachtoffers, sterk gedaan, het is dan ook een geslaagd uitstapje voor Fields