Nooit meer bang

Nooit meer bang gaat over 2 vrouwen Maud en Louise, 2 vrouwen die door de aanslagen in Brussel van 22 Maart 2016 verbonden zijn met elkaar.
Beide vrouwen waren op dat moment in Brussel, ook hebben ze beide een net een man ontmoet met wie het klikt.

Gaby neemt je mee met de levens van Louise en Maud, Hoe die overhoop liggen na de aanslagen van Brussel, in de metro's en op luchthaven Zaventem.
Wanneer Louise thuis is hoort ze van de aanslagen in Brussel, en denkt gelijk aan Lennard wie zij s'ochtends bij het ontbijt heeft ontmoet, gelijk gaat zij proberen erachter te komen hoe het met Lennard is, dankzij de sociale media ontmoet zij Maud, die net Victor heeft ontmoet, die later bij de aanslagen is overleden, maar zij gaat Louise helpen met de zoektocht naar Lennard, maar ook gaat ze met het koffertje vol brieven van Victor aan zijn Oma, hem de laatste eer proberen te bewijzen.

Ondanks de zware thema's is het geen boek wat je met een zwaar gevoel dichtslaat, eerder juist met het gevoel dat je de dag moet plukken!
Louise heeft borstkanker gehad, ze leeft nu toe naar de controles, op de manier hoe Gaby het heeft verwoord, voel je de spanning, maar vooral ook de enorme angst die ze voelt hoe dichter de controleafspraak in zicht komt.
Het boek grijpt je wel aan, maar dat komt deels bij mij, omdat ik toen vond dat het allemaal zo dichtbij kwam, maar ook een paar keer in Brussel ben geweest.
Maar het is vooral omdat het ook heel realistisch is geschreven, je krijgt tijdens het lezen, het gevoel dat je er of zelf bent, maar je kunt je goed voorstellen dat het zo gebeurd zou kunnen zijn.
Het feit dat Gaby Rasters ten tijde van de aanslagen in de stad Brussel was, zal vast als motivatie hebben gediend om er een mooi, respectvol boek van te maken, waar zij wel in is geslaagd.

Dit boek is een mooi eerbetoon aan de slachtoffers van de aanslagen, het is op een respectvolle manier geschreven, het heeft een lach en een traan, maar het boek heeft vooral veel liefde!