De vrije slag als metafoor voor verlossing

Wat een pareltje, dit derde deel over het leven van trader Gustaaf Vogel, dat zakelijk bijzonder geslaagd is maar persoonlijk nogal een warboel is. In dit slotdeel volgen we Gustaaf in heden en verleden en komen er allengs achter wat er tussen hem en zijn verdronken zusje Fanny is gebeurd.

Zijn schaamte en schuldgevoel om een - op de keper beschouwd - onschuldige gebeurtenis in zijn puberteit, uit hij bij zijn psychotherapeut in de hoop ervan verlost te worden.

Als zijn ex hem op zijn verjaardagsfeest verwijt een zootje van zijn leven te hebben gemaakt, erkent Gustaaf dat dat zeker waar is. Zijn miskleunen hebben echter ook heel veel goeds teweeg gebracht en dat onderbouwt hij met tal van voorbeelden via een monoloog die Reinier Bresser op heel geestige manier heeft neergezet.

Zwemmend in zee met de vrije slag, die hij zich - in navolging van zijn zusje - tot in de perfectie heeft eigengemaakt versmelten de twee Gustaaf Vogels ten slotte tot een.

Mooi verzorgd taalgebruik, heerlijke ironische humor, leuke vergelijkingen en diepgang... Een geweldig slot van een hele mooie trilogie. Ik heb ervan genoten.