Kom Sam, roepen de heuvels

Roest is het tweede boek binnen de Zwijgende Aarde reeks, een reeks losstaande verhalen binnen een gemeenschappelijke wereld.

In roest maken we kennis met het leven op de planeet Mars begin 24e eeuw. Er zijn verschillende nederzettingen gebouwd op Mars. Nieuw Amsterdam is de grootste en biedt plaats aan duizenden mensen en is tevens de toegangspoort voor nieuwe kolonisten. Verspreid in een gebied daaromheen zijn nog andere nederzettingen en onderzoekscentra. De buitenwereld is overigens nog steeds onleefbaar voor mensen, dus naar buiten kan alleen in een ruimtepak.

Samantha Peeters (roepnaam Sam) is als magistraat in dienst van IMA vaak onderweg in haar marsrover om zorg te dragen voor het naleven van de wet. Haar huidige opdracht voert haar naar de nederzetting Lowellkanaal waar de jonge dochter van de burgemeester dood is gevonden. Deze opdracht is voor het verhaal maar bijzaak en wordt door Polane gebruikt als lange inleiding om ons als lezer kennis te laten maken met de omgeving, de mensen die er wonen en vooral om alvast in te gaan op de twee grote problemen die er echt toe doen.

In de eerste plaats liggen de brokstukken van de maan Hyperion op ramkoers met Mars. De maan die uit zijn baan rond Saturnus vloog was op weg naar de Aarde, maar is door afgeschoten kernbommen opgesplitst en nu afgebogen naar Mars waar het een groot deel van de opgebouwde samenleving zal wegvagen. De evacuatie van Mars is in volle gang, maar gaat moeizaam door gebrek aan schepen.

Het tweede probleem is het Marsvirus dat tevens ook de link is naar het vorige boek van Jorrit de Klerk. Het Marsvirus is eigenlijk niet een virus zoals wij dat kennen, maar meer een dna modificatie door nanobots. De vluchtende Michelle Dijon uit het eerste boek dropt een aantal beschadigde containers met XX-type nanobots (die alleen vrouwen kunnen beïnvloeden) uit het ruimteschip en deze belanden op het oppervlak van Mars. De vrouwen die ermee in aanraking komen raken besmet en de nanobots beginnen hun menselijke eigenschappen aan te passen. Behalve uiterlijke kenmerken zoals het rode haar zijn dat eigenschappen waardoor ze in de buitenwereld kunnen overleven zonder bescherming. De nanobots zetten de alom aanwezige koolstofdioxide om in zuurstof voor het lichaam en de afgebroken koolstof verstevigt de huid. Vrouwen krijgen ook een sterke neiging naar buiten te gaan om zich bij soortgenoten te voegen, ze krijgen beter zicht in het donker en ze krijgen een seksuele drang om zich voort te planten. Vrouwen die zijn veranderd worden Rode Dochters genoemd.

‘Kom, Samantha,’ roept het zand.
‘Kom, Sam,’ roepen de heuvels.
‘Kom naar ons,’ roepen de rotsen.

Samantha weet zich vooralsnog te verzetten tegen die drang en de nanobots in haar lichaam zijn latent, maar kunnen worden geactiveerd als ze te dicht bij een andere Rode Dochter in de buurt komt, iets dat ze maar net kan voorkomen bij de gebeurtenissen in Lowellkanaal. Samantha zit in een continu gevecht met haar lichaam en de angst voor het steeds minder menselijk worden.

De volgende opdracht die ze aanneemt in Lowellkanaal is om samen met Mark Daals op zoek te gaan naar zijn verloofde Presley Nilsen, die onderweg was naar Lowellkanaal maar er al had moeten zijn. Ze besluiten Presley tegemoet te rijden in de hoop haar te vinden. Is Presley nog in leven? Kan Samantha zich blijven verzetten tegen de verandering in een Rode Dochter? Kunnen ze de inslag van Hyperion overleven?

Polane schreef een origineel science fiction avontuur dat niet heel erg lang en gedetailleerd is maar daardoor wel lekker veel vaart heeft. Daar waar ik het vorige boek van Jorrit de Klerk wel zie als een afgerond verhaal, wil ik bij het eind van Roest nog meer weten. Wat gebeurt er na de inslag? Hoe gaat het met de andere hoofdpersonen? Kan Samantha ooit nog contact krijgen met haar ouders of is dat nu echt verleden tijd? Kan ze zich nog steeds verzetten tegen een volledige transformatie naar een Rode Dochter? Kan ze dat sprankje menselijkheid nog behouden?

Ik ben er nog niet klaar voor. Nog niet klaar met mens zijn.

Dit boek schreeuwt gewoon om een vervolg.