De weg van de honing

"Het honingpad" (2022) is een vervolg op Cristina Carboni's boek "De bijenkoningin" (2015). Ik kan aanraden dat boek eerst te lezen, omdat het om dezelfde familie gaat (op Sardinië) en het erg leuk is om te lezen hoe het met een aantal van hen verder gaat.
Ook de thematiek in beide boeken is dezelfde: een jonge vrouw die door haar oma veel heeft geleerd m.b.t. het houden van bijen, maar die vast zit en ongelukkig is in haar huidige leven, komt via een persoonlijke crisis (in dit geval de dood van haar zus met wie ze door een ruzie twee jaar geen contact heeft gehad, en die haar via een brief vraagt voor haar kind te zorgen) terecht bij haar familie van moeders kant op het prachtige eiland Sardinië met een warme gemeenschap die dicht bij de natuur leeft en waar de bijencultuur heel belangrijk is. Ook nu maakt de hoofdpersoon na de nodige strijd een innerlijke groei door, verwerkt pijn uit het verleden (slechte moeder-dochter relatie; de dood van haar zus, het lege leven in Parijs, de verantwoordelijkheid voor een kind), komt in contact met zichzelf en maakt na een dilemma de goede keuze in liefde en werk. Als een rode draad lopen de bewaaksters van de bijen, die in de vrouwelijke lijn van generatie op generatie wordt doorgegeven, door de twee boeken. Het contrast tussen de Parijse geldwereld en de warme, dicht bij de natuur staande gemeenschap op Sardinië is mooi beschreven.