Een leuk fantasy verhaal, maar niet bijzonder genoeg

Toen ik de achterflap van Angel Mage las was ik gelijk geïntrigeerd. Ik lees niet zo veel boeken met engelen in de rol en ik was wel nieuwsgierig hoe dat in dit boek verwerkt zou worden. Daarnaast is Angel Mage een hervertelling van De Drie Musketiers, wat ik echt een heel leuk verhaal vind en nog maar weinig tot geen hervertellingen van ben tegen gekomen. Kortom, ik begon enthousiast aan Angel Mage.

De proloog opende veel belovend. Daarna zakte het verhaal voor mijn gevoel in. Het tempo was wat traag, terwijl het verhaal zelf wel genoeg vragen en mysterie oproept. Hierdoor bleef ik, ondanks het lage tempo, nieuwsgierig en wilde ik graag doorlezen. Zowel Liliath als de vier hoofdpersonages zijn interessante personages, ze zijn alle vijf erg verschillend en hebben hun eigen herkenbare stem. Daarnaast zijn ze alle vijf verre van perfect wat ze daardoor ook weer leuk maakte om over te lezen. De wereld zelf was leuk maar te weinig inhoud voor mijn gevoel, dit had veel meer verdieping kunnen gebruiken. Voor mijn gevoel miste de wereld, de personages en het verhaal iets. Er had meer in gezeten en dat had sowieso al deels opgelost kunnen worden door wat meer verdieping. Het was het gewoon net niet.

Dit betekent niet dat ik niet van het boek heb genoten, het was vermakelijk. Plus punten ook voor de sterke vrouwen in het verhaal en dat vrouwen niet ondergeschikt zijn aan de mannen(wat je toch vaak ziet in dit soort fantasy boeken). Daarnaast is het een fijn dat het een boek een stand alone is zodat je niet gelijk aan een hele serie vast zit.

Dit boek heb ik november uitgelezen en de details beginnen al te vervagen. Dit is niet een boek wat mij zal bijblijven. Ik vond het gewoon een leuk fantasy verhaal voor tussendoor, maar daar houdt het dan ook wel bij op. Ik geef Angel Mage 3.5 ster!