Het verzetshaal wat nog verteld moest worden!

Er zijn weinig verhalen bekend over Duits verzet in Nazi-Duitsland. Dus toen ik dit boek in handen kreeg was ik gelijk nieuwsgierig en begon nog diezelfde dag al met lezen!

Ohler had mij al te pakken bij de eerste pagina’s met een persoonlijke anekdote uit zijn jeugd, over zijn grootvader die tijdens de oorlog voor het spoorwegennetwerk werkte. Terwijl ik in de zon zat te lezen, kreeg ik kippenvel. Een goed begin dus!

Bizar dat deze mensen dit hebben kunnen doen onder de neus van de nazi’s, maar misschien nog vreemder dat dit verhaal niet meer bekendheid heeft. Een officier, Harro, die troepen informatie wilde doorspelen aan de geallieerden, en daar ook z’n uiterste best voor deed. Z’n vrouw, Libertas, die foto’s en bewijzen verzamelden over de gruwelijkheden die aan het oostfront werden uitgevoerd. Daar zit gewoon een goed verhaal in! Ohler heeft dat verhaal opgeschreven op meesterlijke wijze, en schuwt daarbij niet de afschuwelijke details zoals de manier waarop sommige mensen zijn gemarteld.

Harro en Libertas hadden een uitgebreid sociaal netwerk waarvan een deel betrokken was bij het verzetswerk. Doordat er zoveel mensen bij betrokken waren en worden genoemd moet je goed je aandacht erbij houden om het overzicht te behouden wie wie was. Soms was ik dan ook even kwijt wie wie ook alweer was en wat zijn of haar rol ook alweer was. Een lijst met personages aan het eind van het boek was misschien wel handig geweest hiervoor.

Dit boek zit vol met wat-gebeurd-hier-momentjes, waarvan je nekharen overeind gaan staan. Dit verhaal is een verhaal wat je gelezen moet hebben, al is het maar omdat er dus wel degelijk meer Duits verzet was dan de Weisse Rose en operatie Walküre. Harro en Libertas en hun vrienden durfden op te staan omdat ze geloofden in een betere wereld! Daar kunnen we vandaag de dag nog veel van leren. Een absolute aanrader!