Een ontknoping die je moet lezen

Heel benieuwd was ik naar dit debuut van collega schrijfster Marijke Witman. Meerdere keren kwam het boek met lovende recensies op social media voorbij wat mijn nieuwsgierigheid prikkelde. Na (veel) te lang wachten was het dan eindelijk mijn beurt om dit boek te mogen lezen en recenseren vanuit de Facebookgroep 'Boeken toer, lezen en recenseren van boeken van onbekende schrijvers.'
De vormgeving van de buitenkant prikkelt je al direct. De foto, de tekst, het laat je niet gauw los. Vooral de vraag in de flaptekst of Mirjam (een van de hoofdrolspelers) niet te laat in ziet wat er met haar zoon gebeurd? Nog niet eens wetende wat een dubbele betekenis dit bleek te hebben bij de ontknoping van het boek.
Het verhaal lees je vanuit verschillende perspectieven, zowel vanuit de moeder, als vanuit de politierechercheur, de 'geheime vader' vader en zelfs vanuit de dader. Op uitzonderlijke wijze weet jij als lezer al hoe het voorval, wat centraal staat in het boek, heeft plaats gevonden en lees je ongeduldig hoe de hoofdrolspelers uit het boek in het duister tasten.
Het begin van het boek vond ik schokkend, maar ook integrerend om het vanuit verschillende perspectieven te kunnen lezen. Rond het midden verloor het verhaal wat snelheid, maar het briljante einde heel veel goed. Deze ontknoping had ik echt niet aan zien komen, waarvoor chapeau voor de schrijfster, en een kleine deuk voor mijn eigen ego als het gaat om mijn detective skills ;)
Waarbij Marijke begon als kinderboekenschrijfster, heeft ze nu een officieel, maar ook zeker een heel serieus debuut gemaakt in de thrillerwereld!