Tikje Amerikaans maar nuttig

Voor een nuchtere Nederlandse vrouw is de eerste indruk van Playing Big misschien wat aan de Amerikaanse en zweverige kant. De titel is niet vertaald (wat ook lastig zou zijn, want ‘hoog spel spelen’ dekt de lading niet echt), auteur Tara Mohr glimlacht je vanaf de achterzijde tamelijk glamoureus toe en hoofdstukken als ‘de stem van de innerlijke wijsheid’ en ‘de sprong wagen’ komen wat zweverig over.

Wanneer je daar doorheen prikt, en het boek openslaat, blijkt dat de inhoud een stuk praktischer en meer down to earth is dan je zou verwachten. Mohr legt in de inleiding uit dat ze door de jaren heen in haar coachingswerkzaamheden heeft gemerkt dat vrouwen zich vaak klein maken, en hun stem niet laten horen. Voor iedereen die graag meer zou willen bereiken maar niet goed durft, of die op het werk wel eens te horen heeft gekregen ‘te weinig zichtbaar te zijn’, heeft Mohr in Playing Big een aantal heldere adviezen.

Zo vertelt ze hoe het loskomen van de innerlijke rechter in je hoofd een belangrijke rol speelt in het innemen van meer ruimte. Volgens Mohr kun je beter goed luisteren naar je innerlijke wijsheid, en de rechter de je klein houdt de mond snoeren.

Ook beschrijft ze verschillende manieren om naar angst te kijken, waarbij er een onderscheid is tussen de angst voor ingebeelde gevaren enerzijds, en de angst die je voelt als je meer energie ervaart dan gebruikelijk, meer ruimte inneemt dan gebruikelijk anderzijds. Die tweede soort angst kun je goed inzetten om stappen te maken, dat gevoel moet je leren onderscheiden en verwelkomen, zegt Mohr. Hoewel dit in eerste instantie wat vaag klinkt, maken de concrete voorbeelden die beschreven worden het heel duidelijk, en dan ontstaat een plezierig handvat om bepaalde situaties in je eigen leven of werk te benoemen.

Elk hoofdstuk bestaat uit een beschrijvend deel met veel voorbeelden uit Mohrs praktijk als coach, gevolgd door een aantal ‘dagboekvragen’. Dit zijn schrijfoefeningen die je helpen om het beschrevene op je eigen situatie toe te passen. Tot slot wordt elk hoofdstuk afgesloten met een pagina waarop ‘de ideeën erachter’ worden beschreven, een soort samenvatting die veel overzicht biedt en helpt het gelezene nog eens op een rijtje te zetten. Verder zijn er nog een paar meditatieoefeningen, die begeleid worden door een geluidsbestand, dat je via de website van Mohr kunt openen. Je moet je wel even aanmelden, maar dan is het heel makkelijk om deze geleide meditaties (in het Engels!) te beluisteren.

Tot slot van het boek geeft Mohr een praktische aanpak om stappen te gaan zetten, en helpt ze je om die stappen zo concreet mogelijk te maken door een aantal criteria te formuleren. Dit nodigt enorm uit om dat wat je aan wilt pakken, ook echt aan te pakken, en jezelf meer in de spotlights te zetten. Ook als je niet zo van de oefeningen bent, kun je veel uit dit boek halen. Soms is het even door het Amerikaanse sausje heen prikken, maar als je dat doet, en af en toe eens terugbladert naar de samenvattingen van de hoofdstukken, is Playing Big een boek waar je veel aan kunt hebben.