Er zat meer in...

Het wolfsgetal sprak me heel erg aan: het verhaal over puberende meisjes in de jaren 90. Daar ik zelf van de 90's ben had ik gehoopt heel erg veel te herkennen, maar veel van wat toen 'hip' was in Nederland is nooit tot België doorgedrongen.
Het begon veelbelovend. Korte hoofdstukken afgewisseld met korte stukken uit een autopsieverslag, zalig.
Jammer, want het verhaal mist de nodige spanning. Algauw wist je wie er dood was en begon het verhaal zeer langdradig worden.
De auteur heeft bewust gekozen voor een ik-personage die niet erg uitgewerkt werd. Het draaide vooral rond de vriendin-personage 'vikki' en die choqueerde nogal, op het overdrevene af. Ik kon zo met geen enkel personage een connectie hebben en miste ook dit.
Hier kon meer inzitten...