Politieke scifi met een historisch sausje

Zoals de titel al doet vermoeden, zijn artefacten en hun herkomst een spil in het plot van Provenance. Hoofdpersoon Ingray, dochter van een goede familie, is sociaal onhandig en verre van de dapperste, maar doet desondanks haar best om bij haar moeder in een goed blaadje te komen. Ze raakt in haar pogingen status te verkrijgen, door het zoeken naar kostbare vermiste artefacten, verwikkeld in een zaak die planetair staatsbelang raakt.

Het concept van Provenance vond ik erg interessant. Ook de terugkeer naar het universum van de Imperial Radch trilogy, met de verwijzingen naar deze boeken (Provenance speelt zich even ná de gebeurtenissen in Ancillary Mercy af) kon mij bekoren. Dat gezegd hebbende is Provenance een voornamelijk politieke science fiction - en het doet op sommige vlakken meer aan als een moordmysterie dan een swashbuckling avontuur vol laservuur. De wereld moet gered worden van een interplanetair conflict, maar dit gebeurt grotendeels door politiek gemanouvreer. Dat is iets wat wel je voorkeur moet hebben, en mijn voorkeur gaat daar sinds mijn Isaac Asimov-dagen niet echt meer naar uit.

Provenance heeft desondanks ook voor mij veel goeds. In dit boek, net als in Imperial Radch, is de gender-verdeling niet binair zoals onze Westerse. Ingray is een verfrissende hoofdpersoon: een panseksuele jonge vrouw met een angststoornis, die mét haar beperkingen (niet ondanks) de wereld weet te redden. Als Egyptoloog vond ik het "provenance" gedeelte van Provenance goed toegepast. Ann Leckie interesseert zich niet alleen voor het futuristische, maar ook voor geschiedkunde, en dat merk je.