Lezersrecensie
Een doolhof van misdaad
Het eerste boek dat Robert van Gulik schreef, ná zijn bewerking van de Dee Gong An (De Vergiftigde Bruid), over Rechter Tie en zijn medewerkers Hoeng, Ma Joeng, Tsjiao Tai, en Tao Gan, en verreweg mijn favoriet van de 17-delige serie (De Vergiftigde Bruid hierin niet meegerekend). Chronologisch gezien is het 't vierde boek in de originele serie van 5; over de gehele serie gezien kan Labyrint als 12de gelezen worden.
Ik kan niet veel over wat ik zo goed vind aan de inhoud van Labyrinth in Lan-Fang zeggen zonder iets te spoilen voor nieuwe lezers. Het is echter een boek dat precies de juiste toon treft tussen moordzaken en persoonsachtergrond, tussen humor en ernst. Van Guliks schrijfstijl is onpretentieus en praktisch, al zal het misschien niet voldoen aan moderne verwachtingen. Ik geloof echter dat deze nieuwe uitgave (ik bezit een eerste druk uit 1956) is aangepast op zinsniveau om het "ouderwetse" taalgebruik te moderniseren - dat vind ik overigens erg jammer, want veel van de charme gaat mijn insziens verloren.
Historisch gezien is het ook een interessant boek. De originele serie van vijf (Fantoom in Foe-lai; Meer van Mien-yuan; Klokken van Kao-yang; Labyrint in Lan-fang; Nagels in Ning-tsjo) volgt het stramien van de klassieke Chinese Gong'an misdaadromans: het eerste hoofdstuk is vanuit het perspectief van een (hoog)waardigheidsbekleder uit de Ming-dynastie beschreven en leidt tot de hervertelling van een aantal zaken in de geschiedenis - in dit geval, zaken die de T'ang staatsman Tie Jen-tsjiè oplost tijdens zijn loopbaan als provinciaal magistraat. Hoewel het verhaal zelf zich afspeelt in de T'ang dynastie, zijn de zeden en sociale omgangsnormen die van de Ming dynastie. Ook dit is naar voorbeeld van de Chinese Gong'an romans.
Van Gulik geeft de lezer daadwerkelijk álle informatie die Rechter Tie ook krijgt, en vermijdt zo de valkuil van sommige modernere detectives waarin hetgeen dat de zaak oplost niet of nauwelijks genoemd wordt. Daarnaast heeft hij de boeken voorzien van illustraties in Chinese stijl, van zijn eigen hand.
Ik lees deze boeken al sinds ik een jaar of 9, 10 was. Mijn moeder haalde telkens drie stuks uit de bibliotheek, zodat ik, zij en mijn vader konden afwisselen. Sinds ik de serie heb kunnen completeren zo'n zes jaar geleden (wat niet makkelijk was vóór deze heruitgave), lees ik elk jaar de serie opnieuw.
Ik kan niet veel over wat ik zo goed vind aan de inhoud van Labyrinth in Lan-Fang zeggen zonder iets te spoilen voor nieuwe lezers. Het is echter een boek dat precies de juiste toon treft tussen moordzaken en persoonsachtergrond, tussen humor en ernst. Van Guliks schrijfstijl is onpretentieus en praktisch, al zal het misschien niet voldoen aan moderne verwachtingen. Ik geloof echter dat deze nieuwe uitgave (ik bezit een eerste druk uit 1956) is aangepast op zinsniveau om het "ouderwetse" taalgebruik te moderniseren - dat vind ik overigens erg jammer, want veel van de charme gaat mijn insziens verloren.
Historisch gezien is het ook een interessant boek. De originele serie van vijf (Fantoom in Foe-lai; Meer van Mien-yuan; Klokken van Kao-yang; Labyrint in Lan-fang; Nagels in Ning-tsjo) volgt het stramien van de klassieke Chinese Gong'an misdaadromans: het eerste hoofdstuk is vanuit het perspectief van een (hoog)waardigheidsbekleder uit de Ming-dynastie beschreven en leidt tot de hervertelling van een aantal zaken in de geschiedenis - in dit geval, zaken die de T'ang staatsman Tie Jen-tsjiè oplost tijdens zijn loopbaan als provinciaal magistraat. Hoewel het verhaal zelf zich afspeelt in de T'ang dynastie, zijn de zeden en sociale omgangsnormen die van de Ming dynastie. Ook dit is naar voorbeeld van de Chinese Gong'an romans.
Van Gulik geeft de lezer daadwerkelijk álle informatie die Rechter Tie ook krijgt, en vermijdt zo de valkuil van sommige modernere detectives waarin hetgeen dat de zaak oplost niet of nauwelijks genoemd wordt. Daarnaast heeft hij de boeken voorzien van illustraties in Chinese stijl, van zijn eigen hand.
Ik lees deze boeken al sinds ik een jaar of 9, 10 was. Mijn moeder haalde telkens drie stuks uit de bibliotheek, zodat ik, zij en mijn vader konden afwisselen. Sinds ik de serie heb kunnen completeren zo'n zes jaar geleden (wat niet makkelijk was vóór deze heruitgave), lees ik elk jaar de serie opnieuw.
1
1
Reageer op deze recensie
