Boeiend maar matig einde

In Flint City wordt het verminkte lichaam van een 11-jarig jongetje gevonden. Getuigenverklaringen en forensisch bewijsmateriaal wijzen al snel naar coach Terry. Maar hij heeft een waterdicht alibi. Aan rechercheur Ralph en zijn collega’s de taak om uit te zoeken hoe het kan dat de coach op twee plaatsen tegelijk geweest lijkt te zijn.

Het verhaal begint vlot met de verdenking en arrestatie van coach Terry. De getuigenverslagen en het sectierapport brengen de lezer op een originele manier op de hoogte van de feiten. Hoewel het verhaal wat herhalingen bevat, zijn er genoeg wendingen om het boeiend te houden en de lezer mee te trekken in het verhaal. Het onderzoek van Ralph en Holly naar de moordenaar zorgt voor de nodige spanning, hoewel hun plotselinge ingevingen en ideeën over de mysterieuze dader (enkel gebaseerd op een Mexicaanse legende) en die later ook exact blijken te kloppen, op een erg ongeloofwaardige manier uit de lucht komen vallen.


Met verhalen over verdwenen voetstappen, maden in een Cantaloupe meloen en gedachtes over een oneindig heelal probeert King de lezer ervan te overtuigen dat niet alle gebeurtenissen altijd logisch te verklaren zijn en dat we best mogen geloven in zaken die ons verstand te boven gaan. Een mooie connectie met de bovennatuurlijke elementen in dit verhaal (en de verwijzing naar Kings Mercedes-trilogie) en hoe de personages hiermee omgaan. Toch is het jammer dat King met zo’n brede boodschap zich beperkt tot alleen een enkele ‘buitenstaander’ en dit gegeven niet in een breder perspectief plaatst. Het motief en de achtergrond van ‘de buitenstaander’ worden verder niet uitgewerkt. Daar komt nog eens een teleurstellend en onbevredigende einde bij, die je zou verwachten in een slechte horrorfilm. Alsof King zich voornamelijk geconcentreerd heeft op het neerzetten van interessante karakters maar het einde heeft afgeraffeld.