Licht, langzaam en weifelend

De hoogstapelaar is het derde deel uit de tetralogie over Ewout Meyster (het vierde deel is in de maak!) en naar mijn mening het beste deel. De toon van Te Gussinklo is licht, langzaam en weifelend, en voelt daarom zo natuurlijk aan.

Wat volgens mij de eigenlijke hoofdrol speelt in dit boek (en in de overige boeken van Ewout Meyster) is het creëren van jezelf. We zijn allemaal ongevraagd op aarde terecht gekomen en daarom genoodzaakt onszelf proberen te "maken" en te onderscheiden van de massa. Existentialisme dus, min of meer. Vijf sterren.

Onlangs heb ik Te Gussinklo mogen interviewen: https://www.tzum.info/2020/02/interview-wessel-te-gussinklo-over-de-hoogstapelaar/