Hebban recensie
Een geestig boek
Groene vrijdag is het debuut van Elvin Post, de tweede Nederlandse auteur in het thrillerfonds van Ambo|Anthos. En om maar direct met de deur in huis te vallen: ik heb me er kostelijk mee vermaakt. In Groene vrijdag besluit Winston Malone het lot een handje te helpen en drijft hiermee zijn echtgenote Cordelia tot waanzin. Winston is een bijzondere hoofdpersoon in een heerlijk leesbaar verhaal. De zoektocht naar zijn eigen happy end is goed gevonden. Steeds weer probeert hij de benarde situaties waarin hij verzeild raakt te relativeren met gebeurtenissen uit bekende speelfilms met zijn helden Pacino en De Niro.
Een fragment:
Oké, lieverd. Ik zal eerlijk tegen je zijn. Waarom ze mij nodig hebben weet ik ook niet. Maar laten we er nou gewoon blij mee zijn. Ik vind dat je echt wantrouwend bent. Ontvoeringen zijn nooit eenmansacties, heb je ooit weleens een
Nee! schreeuwde Cordelia. Waag het me niet te vragen of ik ooit een film heb gezien waarin een gijzeling voorkwam die tevens een eenmansactie was. Dit ís geen film.
Maar films zijn ten dele op de werkelijkheid gebaseerd.
O ja Winston? Laat ik jou dan eens een vraag stellen, zei Cordelia. Hoe vaak loopt zon film goed af voor de gijzelnemers?
Elvin Post laat zien dat een misdaadroman niet altijd de geijkte figuren nodig heeft. In Groene vrijdag vind je dus geen heldhaftige rechercheurs (helemaal geen politie trouwens), geen bloeddorstige moordenaars en geen shockerende misdaden. Maar wel een eenvoudige negerjongen uit New York die zichzelf steeds verder in de nesten werkt, een simpele crimineel van Staten Island die een fantastisch idee heeft om een hoop geld te verdienen en een onzekere soapacteur die het slachtoffer is van dat idee.
Groene vrijdag is niet echt een thriller, maar is een geestig boek waarin humor een belangrijk ingrediënt is. Ik heb dubbel gelegen om de steeds terugkerende overpeinzingen van Winston. Maar Post is ook het element spanning niet vergeten, al denk ik achteraf dat deze spanning misschien net iets te subtiel wordt ingebracht. Dit overigens goed geschreven boek moet het écht hebben van de onnavolgbare gedachtekronkels van Winston en de verrassende dialogen die daarop volgen. Een verfrissend Nederlands debuut!
Een fragment:
Oké, lieverd. Ik zal eerlijk tegen je zijn. Waarom ze mij nodig hebben weet ik ook niet. Maar laten we er nou gewoon blij mee zijn. Ik vind dat je echt wantrouwend bent. Ontvoeringen zijn nooit eenmansacties, heb je ooit weleens een
Nee! schreeuwde Cordelia. Waag het me niet te vragen of ik ooit een film heb gezien waarin een gijzeling voorkwam die tevens een eenmansactie was. Dit ís geen film.
Maar films zijn ten dele op de werkelijkheid gebaseerd.
O ja Winston? Laat ik jou dan eens een vraag stellen, zei Cordelia. Hoe vaak loopt zon film goed af voor de gijzelnemers?
Elvin Post laat zien dat een misdaadroman niet altijd de geijkte figuren nodig heeft. In Groene vrijdag vind je dus geen heldhaftige rechercheurs (helemaal geen politie trouwens), geen bloeddorstige moordenaars en geen shockerende misdaden. Maar wel een eenvoudige negerjongen uit New York die zichzelf steeds verder in de nesten werkt, een simpele crimineel van Staten Island die een fantastisch idee heeft om een hoop geld te verdienen en een onzekere soapacteur die het slachtoffer is van dat idee.
Groene vrijdag is niet echt een thriller, maar is een geestig boek waarin humor een belangrijk ingrediënt is. Ik heb dubbel gelegen om de steeds terugkerende overpeinzingen van Winston. Maar Post is ook het element spanning niet vergeten, al denk ik achteraf dat deze spanning misschien net iets te subtiel wordt ingebracht. Dit overigens goed geschreven boek moet het écht hebben van de onnavolgbare gedachtekronkels van Winston en de verrassende dialogen die daarop volgen. Een verfrissend Nederlands debuut!
1
Reageer op deze recensie
