brok in mijn keel...

Het verhaal begint in 2002 waar een vrouw voor de laatste keer de klaprozen in bloei wil zien staan zodat ze daarna kan sterven. Er wordt verder niet verteld over wie dit gaat.
Meteen wordt terug gegaan naar 1938 waar de Amerikaanse Ruby de Fransman Marcel tegen het lijft loopt, verliefd op hem wordt en met hem mee gaat naar Frankrijk. Wanneer de dreiging van Hitler ernstige vormen begint aan te nemen bekoelt de liefde omdat Marcel Ruby behandelt als een onwetend vrouwtje, Hij lijkt zelf weinig interesse in de oorlog te hebben maar later blijkt dat dat toch niet helemaal waar was. Zijn gedrag naar Ruby toe kwam voor een deel misschien voort uit bescherming van haar. Naast hen in het appartement woont een Joodse familie. Omdat Ruby steeds eenzamer wordt sluit ze vriendschap met de 11-jarige dochter Charlotte.
Ruby wil zich graag nuttig maken in deze vreselijke oorlog, maar hoe?
De Britse piloot Thomas wordt geraakt tijdens een missie boven Frankrijk en moet zoals zovele andere neergehaalde piloten zien te overleven in een bezet land. Via een ontsnappingsroute moeten ze zo snel mogelijk weer terug in Engeland zien te komen om weer te gaan vliegen.
Wanneer de levens van Ruby, Thomas en Charlotte samen komen blijkt dat er in tijden waarin alles verloren lijkt te zijn toch nog mooie dingen kunnen ontstaan.

Dit is echt zo'n boek waar je ver voor de helft al op je klompen aanvoelt hoe het verder gaat verlopen.
Toch blijkt dit dus allemaal net niet zo te zijn aan het einde.... Het prachtige einde, waar ook duidelijk wordt wat het verhaal achter de klaprozen is zorgde voor een brok in mijn keel...

De schrijfstijl is eenvoudig met korte hoofdstukken. Sommige historische gebeurtenissen hadden misschien ter verduidelijking iets uitgebreider beschreven kunnen worden, aan de andere kant weten veel mensen waarschijnlijk precies wat er bedoeld wordt. Ondanks de heftige gebeurtenissen is het een heel fijn boek om te lezen.