geen eenvoudig leven

In 1952 doet de jonge, ongehuwde, Hanne onder druk afstand van haar pasgeboren baby. Na dit doorstaan te hebben wordt haar leven er niet eenvoudiger op, ze krijgt een relatie met een getrouwde man en met hem krijgt ze zelfs twee kinderen. Hij regelt een huis voor haar en de kinderen en leeft zo een dubbelleven. Hanne leeft in de luwte want alles moet stiekem; dat is toch geen leven voor een jong meisje?
Cassie is gelukkig, maar als haar beide ouders omkomen bij een auto-ongeluk komt een geheim boven drijven dat haar wereldje nog meer op zijn kop zet. Ook Cassie komt in een relatie die niet goed voor haar is.
Jaren laten komen de levens van beide vrouwen samen en ontstaat er een band die niet altijd even eenvoudig is.

Mooi verhaal dat start in 1952 en eindigt in 2021. Hanne is, zoals de titel al doet vermoeden, het hoofdpersonage dat je volgt vanaf haar zestiende jaar. Het leven van Hanne gaat zeker niet over rozen maar in haar zoektocht naar liefde en geborgenheid maakt ze ook niet altijd verstandige keuzes, wel begrijpelijke. In het boek komen veel maatschappelijke thema’s aan bod: fysiek en geestelijk misbruik, druggebruik, tienerzwangerschap, adoptie, euthanasie. Voor mij zijn dit best veel thema’s voor 1 verhaal waardoor niet alles alle aandacht krijgt die het verdient. Ondanks deze toch heftige thema’s is het geen zwaar verhaal, het leest best snel weg. Dit komt mede door de ik-vorm waarin het geschreven is. Voor de meeste mensen zullen de keuzes die Hanne maar ook Carrie maken in hun leven onvoorstelbaar zijn, gelukkig maar.