Lezersrecensie
Ouwe oma vertelt haar verhaal
In Misrekening ga je samen met de 12-jarige Sem op bezoek bij zijn overgrootmoeder ouwe oma Vinke. Hij moet voor school iemand interviewen en dacht daarbij aan haar. Wat hij niet kan vermoeden is dat oma Vinke hem vertelt over haar leven in oorlogstijd, ze heeft het er namelijk nog nooit met iemand over gehad....
Je leest niet alleen het verhaal van oma maar de oorlog wordt ook vanuit andere gezichtspunten belicht en dat maakt het interessant. Ook heel fijn vind ik dat aan het einde van het boek van alle hoofdpersonen wordt verteld of ze de oorlog overleefd hebben en zoja hoe hun leven dan verder is verlopen. Een groot deel van het verhaal van ouwe oma Vinke speelt in Rotterdam. Als je zoals ik uit Rotterdam komt zijn veel straatnamen en gebouwen heel herkenbaar. Met dit verhaal van oma Vinke heb ik ook weer iets geleerd over de oorlog in Rotterdam wat ik nog niet wist. Het boek is voorzien van een aantal zwart-wit foto’s en plattegronden, dat maakt het verhaal nog aansprekender.
De schrijfstijl is eenvoudig omdat het aan een kind van 12 verteld wordt. Dit maakt het boek naar mijn idee heel geschikt als jeugdboek of om de geschiedenislessen van groep 8 en de onderbouw van het voortgezet onderwijs wat interessanter en aansprekender te maken. Een aantal malen worden er Duitse zinnen gebruikt en het dialect van Kampen komt zeker tegen het einde regelmatig voor. Ik vond het niet hinderlijk maar ik vond het ook niets toevoegen. Zoals gezegd vind ik het boek heel geschikt als jeugdboek maar vind ik het voor volwassenen toch iets te oppervlakkig waardoor mijn oordeel wat lager uitvalt. Neemt verder niets weg van het feit dat het een mooi boek is, en dat de invalshoek van waaruit het geschreven is zeker origineel en aansprekend is.
“dit fascinerende boek onderstreept dat het onze plicht is de verhalen van de oorlog – ook 75 jaar na de bevrijding – door te blijven geven aan volgende generaties “
Je leest niet alleen het verhaal van oma maar de oorlog wordt ook vanuit andere gezichtspunten belicht en dat maakt het interessant. Ook heel fijn vind ik dat aan het einde van het boek van alle hoofdpersonen wordt verteld of ze de oorlog overleefd hebben en zoja hoe hun leven dan verder is verlopen. Een groot deel van het verhaal van ouwe oma Vinke speelt in Rotterdam. Als je zoals ik uit Rotterdam komt zijn veel straatnamen en gebouwen heel herkenbaar. Met dit verhaal van oma Vinke heb ik ook weer iets geleerd over de oorlog in Rotterdam wat ik nog niet wist. Het boek is voorzien van een aantal zwart-wit foto’s en plattegronden, dat maakt het verhaal nog aansprekender.
De schrijfstijl is eenvoudig omdat het aan een kind van 12 verteld wordt. Dit maakt het boek naar mijn idee heel geschikt als jeugdboek of om de geschiedenislessen van groep 8 en de onderbouw van het voortgezet onderwijs wat interessanter en aansprekender te maken. Een aantal malen worden er Duitse zinnen gebruikt en het dialect van Kampen komt zeker tegen het einde regelmatig voor. Ik vond het niet hinderlijk maar ik vond het ook niets toevoegen. Zoals gezegd vind ik het boek heel geschikt als jeugdboek maar vind ik het voor volwassenen toch iets te oppervlakkig waardoor mijn oordeel wat lager uitvalt. Neemt verder niets weg van het feit dat het een mooi boek is, en dat de invalshoek van waaruit het geschreven is zeker origineel en aansprekend is.
“dit fascinerende boek onderstreept dat het onze plicht is de verhalen van de oorlog – ook 75 jaar na de bevrijding – door te blijven geven aan volgende generaties “
1
Reageer op deze recensie