Een verborgen waarheid

‘De stemmen van de Pamano’ is mijn eerste boek van de Catalaanse schrijver Jaume Cabré.
Lerares Tina Bros vindt in 2002 in een oude school in Torena bij toeval een aantal volgeschreven schriften uit 1944. Deze schriften zijn meer dan een halve eeuw voor iedereen verborgen gebleven. In de schriften heeft de schoolmeester van Torena, Orial Fontelles, in 1944 een lange brief aan zijn nooit gekende, pasgeboren dochter geschreven. Oriol Fontelles sterft als falangist en wordt nog steeds door de meeste inwoners van het bergdorpje gehaat.
Na bijna zestig jaar brengt Tina's ontdekking een verborgen waarheid over Oriol aan het licht die het 'officiële' verhaal in twijfel trekt. Naarmate zij zich meer verdiept in de geschiedenis van schoolmeester Oriol, komen er steeds meer verhalen naar boven over verraad, wraak, gecompliceerde familierelaties, angst, verzet en leugens.

“Op de begraafplaatsen vind je de gestolde geschiedenis van de dorpen.” (citaat)

Het verhaal lijkt eenvoudig zoals ik het hierboven heb proberen samen te vatten, maar het is ingewikkelder dan het lijkt. Het aantal personages in het boek is groot en het uit elkaar houden van de verschillende personages kostte mij in het begin wel moeite. Bovendien wisselt Cabré in één alinea soms van vertelperspectief én maakt hij een enorme sprong in de tijd.
Het lezen van dit boek vraagt aandacht van de lezer, maar is het zeker waard. Jaume Cabré heeft met ‘De stemmen van de Pamano’ een groot verhaal geschreven dat zich afspeelt in een klein dorpje tijdens een periode van het Franco-regime waarvan ook de gevolgen nu nog steeds aanwezig zijn.

“Verwacht niets van het leven, dan doet de dood niet zo’n pijn.” (citaat)