Een liefdesverhaal voor de meerwaardezoeker

Naar een nieuw boek van Nick Hornby is het altijd weer uitkijken. Een deel van het publiek leerde eerst de films kennen die gebaseerd zijn op zijn boeken, zoals High Fidelity en About a boy. Maar het is zeker de moeite om verder te kijken dan de films en ook de boeken waarop deze gebaseerd zijn te leren kennen. Want er is telkens een sterke maatschappelijke verweving aanwezig en een grote gelaagdheid. Zonder daarbij te zwaar te worden.
Concreet, in “Op het eerste gezicht”, leert de lezer Lucy en Joseph kennen. Zij is een blanke, hoogopgeleide vrouw in haar veertiger-jaren, moeder van twee zonen en bovendien aan het scheiden van haar alcoholverslaafde echtgenoot. Hij is een zwarte twintiger, die wat baantjes combineert en een heel andere achtergrond heeft. Maar toch worden die twee écht verliefd op elkaar. Ze maken elkaar wijs dat het niet kan blijven duren, door de culturele verschillen, hun leeftijdsverschillen, hun verschil in opleidingsniveau. Of omdat hun vrienden compleet ander denkbeelden hebben over de wereld. En dat alles met de Brexit op de achtergrond.

Het is fascinerend om hun denkprocessen te volgen. Want eigenlijk maken ze vooral zélf een probleem van hun (ogenschijnlijke) verschillen.

Nick Hornby schreef met “Op het eerste gezicht” een gelaagd & geslaagd liefdesverhaal. Het is mooi en romantisch, maar besteedt ook aandacht aan maatschappelijke en culturele uitdagingen in een Groot-Brittannië in volle Brexit-referendumtijd. Chicklit voor de meerwaardezoeker als het ware (maar die zal dat niet graag horen ;-)).