Marnus-in-het-midden leert wat hij waard is

Dit boek viel positief op omdat het uit het Afrikaans is vertaald (’n Goeie dag vir boomklim) en genomineerd is geweest voor de Carnegie Medal. Dit kon geen slecht boek zijn. Zeker niet, het is echt een goed boek. Verrassende, goed uitgewerkte personages en heldere verhaallijn.
De kaft is zonnig geel en getekend. Het deed me aan prentenboeken van Oliver Jeffers denken, waardoor ik eerst dacht met een boek voor jonge kinderen te maken te hebben. Niets is minder waar. Dit boek is meer voor (pre)pubers die volop hun eigen identiteit aan het ontwikkelen zijn.
De hoofdpersoon en ik-figuur is Marnus, de middelste van drie broers en 13 jaar. De oudste, Donovan, is de talentvolle sportieveling en blinkt uit in rugby en zwemmen. De jongste, Adrian, is een geboren geldwolf en slaat munt uit werkelijk alles. Marnus zit letterlijk en figuurlijk in het midden. Hij zegt daar zelf over (blz. 19) 'Wat er ook gebeurt, ik verdwijn altijd ergens tussen mijn broers in het niets".
Op een dag staat er een meisje (Leila) voor de deur met een petitie tegen het kappen van De Boom In Het Midden Van Het Heelal, een witkaree in een parkje niet ver van hun huis. Hij gaat mee om te kijken wat voor boom dat dan is, want daar weet hij niet veel van. Op dat moment komt de kapploeg er al aan en klimt Leila in de boom en blijft daar uit protest zitten.
Je leest en voelt de twijfel en spanning in de gedachten van Marnus als hij voor de keus staat: Leila steunen of teruggaan naar huis, waar hij weer in het niets zal verdwijnen. "Volgens mij doe je soms in een flits, zonder erbij na te denken, iets wat je hele leven verandert." Hij klimt achter haar aan.
Wat volgt zijn drie dagen waarin steeds meer mensen ontdekken wat er in de boom gaande is. Het trekt protesterende studenten, journalisten en sponsors aan. Terwijl Marnus zich steeds vrijer gaat voelen, slaat Leila juist steeds meer dicht. Deze consternatie was allemaal niet haar bedoeling. Wat dan wel? Dat wil Marnus eigenlijk ook wel weten. En hij komt daar ook achter.
Na drie dagen houdt Leila het voor gezien. Een dag later is de boom gekapt. "Eigenlijk had ik het wel verwacht. Toch is het een schok om de stronk uit het gras te zien steken", zegt Marnus. "De brandende pijn in mijn borst is zo erg dat ik het gevoel heb dat ik stik. Ik klem mijn tanden op elkaar en bal mijn vuisten." (blz. 112, 113)
Daarna rondt Jacobs het verhaal mooi af als Marnus met een kleine witkaree in de pot naar Leila toegaat. Vrienden voor het leven.

In dit verhaal gebeurt eigenlijk niet veel. Daardoor valt de ontwikkeling die Marnus in die paar dagen doormaakt nog sterker op. Er zijn een paar volwassenen rondom de boom die Marnus een hart onder de riem steken en aanmoedigen. Leila moet ondertussen haar eigen ervaring een plek zien te geven en de woede die haar drijft, laten varen. De 120 bladzijden bieden een gelaagd en aantrekkelijk verhaal voor bovenbouwers die geen snelle lezers zijn. Juist het lezen in een trager tempo (of voorlezen - sterk aan te raden in groep 8!) dwingt je om mee te denken met Marnus en te bepalen waar je zelf staat.

Dit boek zullen kinderen niet zo snel zelf uitkiezen, omdat aan de buitenkant niet echt duidelijk is wat je aan de binnenkant krijgt. Daarom een oproep aan scholen en bibliotheken om leerlingen dit boek te helpen vinden of er een boekenkring mee te starten. Dit is beslist een boek die bij de leeftijdsgroep 11-13 blijft hangen.