Vaak grappig, maar zeker niet jammer.

Grappig jammer is de tweede gedichtenbundel van Tim Hofman. Zijn eerdere bundel Gedichten van de broer van Roos is erg goed ontvangen.

Als de cover een belofte voor de inhoud is, dan is dat bij Grappig jammer een goed teken. Het overgrote deel is uitgevoerd in neutrale kleuren, waardoor de roze titel er vanaf knalt. Het lijken wel cut-outs. Ik moest de cover dan ook echt even aanraken, om te kijken of dit inderdaad het geval was.

Net als op de cover, speelt Tim Hofman in zijn gedichten met woorden. Zowel bij de lay-out als bij de inhoud van de gedichten, zijn de woorden, op een bijna speelse manier, tot een gedicht gemaakt.

Hierdoor kan de betekenis die het gedicht heeft, of voor jou heeft, kleine nuanceverschillen hebben als je de tekst nogmaals leest.

“ik verzamel alles aan jou
maar spaar mezelf niet”
Tim Hofman

De gedichten zijn actueel, tippen maatschappelijke thema’s aan en zijn bovenal goed te volgen. De, soms wat zwartgallige, humor en de herkenbaarheid, maken dat deze bundel niet alleen poëzieliefhebbers zal aanspreken.

Gedichtenbundels liggen niet direct in mijn persoonlijke comfort zone. Maar ik hou er wel van om juist buiten die comfort zone te stappen, omdat je daar, vaak onverwacht, hele mooie boeken kan vinden.

Ook hier was dat het geval. Ik las en herlas de gedichten. Ze lieten me lachen, maakte me soms treurig en zette me aan het denken.

“als ik in de lucht begin met leven
krijg ik dan vanzelf ook vleugels
en veren die me leren hoe ik even
ben zoals jij”
Tim Hofman

Grappig jammer van Tim Hofman is een fijne en toegankelijke gedichtenbundel, die je er af en toe bij pakt om één of een paar gedichten te lezen. Die je daarna weer even weglegt, om hetgeen je gelezen hebt op je in te laten werken. Ik geef deze gedichtenbundel 4 sterren.

Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com