Een verhaal dat je kan ruiken

Judith Fanto is een schrijfster die me echt heeft weten te raken met haar debuutroman Victor, een boek dat ik met veel plezier heb gelezen. Haar talent om de diepte van menselijke emoties en relaties te verkennen, maakt haar verhalen bijzonder en onvergetelijk. Met Narcis laat ze opnieuw zien dat ze een unieke stem heeft in de literatuur.

In Narcis volgen we de tienjarige Manno, die in 1916 na de dood van zijn moeder van Haarlem naar het door oorlog geteisterde Wenen verhuist. De eisen die zijn nieuwe leven aan hem stelt, drijven hem tot wanhoop. Tijdens een zomerkamp sluit hij vriendschap met vijf leeftijdsgenoten, en in de decennia die volgen, overleeft hun hechte band de meest uiteenlopende beproevingen. Maar wanneer Hitler aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog Oostenrijk binnenvalt, wordt het maatschappelijke persoonlijk en moet ieder van de vrienden kleur bekennen. Fanto verkent in deze rijke, meeslepende roman de vragen of je een ander ooit ten diepste kunt kennen, of werkelijke vriendschap absolute openheid vereist, en of respect voor de geheimen van de ander niet juist het grondrecht van elke vriend is.

Fanto's schrijfstijl is werkelijk betoverend. Het voelt alsof je het boek kunt ruiken terwijl je leest, zo levendig zijn haar beschrijvingen. Haar zinnen zijn zorgvuldig opgebouwd en vloeiend, waardoor je als lezer helemaal in het verhaal wordt getrokken. De personages zijn zo goed uitgewerkt dat je echt met hen meeleeft; ik voelde hun vreugde en verdriet alsof het mijn eigen emoties waren. De onderlinge dynamieken maken het verhaal extra spannend en zorgen ervoor dat het me bijblijft, zelfs nadat ik de laatste pagina heb omgeslagen.

Al met al is Narcis een meeslepende roman die me niet alleen heeft vermaakt, maar ook aan het denken heeft gezet. Het is een verhaal dat je raakt en je laat nadenken over de complexiteit van menselijke relaties in tijden van crisis. Voor mij is dit boek een echte aanrader!