Lezersrecensie
Zou hier kunnen gebeuren!
Ogenschijnlijk “zo maar’’ een vrouw blaast zich met een verwoestende bomexplosie op in de metro van Oslo De rechercheurs Holger Munch en Mia Kruger krijgen de taak om een terrorist te stoppen die belooft elk etmaal op hetzelfde tijdstip opnieuw toe te slaan.
Ook de journaliste Jessica Blomqvist krijgt een telefoontje van de dader, wat de dreiging extra persoonlijk maakt. Wat zit hier achter?
Op deze aanslag worden daarna meerdere aanslagen. Telkens op dezelfde tijd, precies 09:07 uur. Na elke aanslag worden aanwijzigen gevonden in de huizen van de aanslagplegers. Elke vierentwintig uur volgt dus op hetzelfde tijdstip een nieuwe aanslag. Het is dus zaak om de verbindingen tussen de diverse aanslagen te vinden. Bij elk slachtoffer worden thuis symbolische items gevonden. Deze items, figuurtjes en boeken, voegen een extra laag toe aan het verhaal. Wat is de verbinding tussen deze items?
Het wordt een race tegen de klok.
Het zijn korte hoofdstukken waarin we wisselen tussen verschillende perspectieven: van politie, slachtoffers en de terrorist zelf. Dit tempo en die continue wisseling zorgt voor een constante spanningslijn in het verhaal. De spanningslijn is strak en verslapt om geen enkel moment.
Het verhaal grijpt je gelijk aan. Dit zou, in de huidige roerige tijden, zo maar in je eigen stad kunnen gebeuren!
Dit is een echt zwart Scandinavisch verhaal (Zoals ik laatst las “Scandinavië-noir”.
Een aanrader!
Ook de journaliste Jessica Blomqvist krijgt een telefoontje van de dader, wat de dreiging extra persoonlijk maakt. Wat zit hier achter?
Op deze aanslag worden daarna meerdere aanslagen. Telkens op dezelfde tijd, precies 09:07 uur. Na elke aanslag worden aanwijzigen gevonden in de huizen van de aanslagplegers. Elke vierentwintig uur volgt dus op hetzelfde tijdstip een nieuwe aanslag. Het is dus zaak om de verbindingen tussen de diverse aanslagen te vinden. Bij elk slachtoffer worden thuis symbolische items gevonden. Deze items, figuurtjes en boeken, voegen een extra laag toe aan het verhaal. Wat is de verbinding tussen deze items?
Het wordt een race tegen de klok.
Het zijn korte hoofdstukken waarin we wisselen tussen verschillende perspectieven: van politie, slachtoffers en de terrorist zelf. Dit tempo en die continue wisseling zorgt voor een constante spanningslijn in het verhaal. De spanningslijn is strak en verslapt om geen enkel moment.
Het verhaal grijpt je gelijk aan. Dit zou, in de huidige roerige tijden, zo maar in je eigen stad kunnen gebeuren!
Dit is een echt zwart Scandinavisch verhaal (Zoals ik laatst las “Scandinavië-noir”.
Een aanrader!
1
Reageer op deze recensie