Zondaar

Wanneer Karen het oude familiehuis in het schilderachtige Zillertal erft, ziet ze een kans om opnieuw te beginnen. Haar huwelijk met Marten verkeert in zwaar weer en
haar enige zoon Noah is net uit huis gegaan. Vastberaden om het huis op te knappen en haar gedachten te ordenen, reist Karen alleen af naar het pittoreske dorp.

Daar sluit ze al snel vriendschap met de Nederlandse Anouk en haar schattige baby Mila. Maar de aanwezigheid van de kleine Mila opent oude wonden en brengt
onverwerkt verdriet naar boven. Dan wordt Anouk dood aangetroffen, en alle sporen leiden naar Karen…

'Zondaar' lees je op drie verschillende manieren: vanuit Karen, Marten en een podcast. Eigenlijk meteen al wordt duidelijk dat het huwelijk van Karen en Marten helemaal niet meer lekker loopt. Karen besluit dan ook om naar Zillertal te vertrekken, een familiehuis dat ze heeft geërfd.

Karen wil hier aan een frisse start beginnen en het huis helemaal opknappen. Eenmaal daar ontmoet ze een andere Nederlandse vrouw. Ze heet Anouk en heeft een schattige baby. Al gauw sluiten de twee vrouwen vriendschap met elkaar, maar door deze vriendschap komt er ook een trauma bij Karen naar boven en zo ook bepaalde gevoelens en emoties.

Dit verhaal wordt erg langzaam opgebouwd, maar hierdoor worden de personages enorm goed omschreven. Je leert Karen goed kennen en je leeft mee met haar innerlijke emoties. Ondanks dat het langzaam is, is het zeker een interessant psychologisch verhaal.

Je leest over de relatie tussen haar en Marten, haar zoon en de frustraties en het verdriet dat ze voelt. Dit was goed en mooi op papier gezet.

Het verhaal bleef mij dan ook zeker boeien. Ik vond alle personages, maar vooral Karen, erg interessant. Naar het einde toe zijn er dan nog wat plotwendingen en deze vond ik ook goed en verrassend. Pluspunten!

Ja, Saskia vind ik een fijne auteur en haar volgende thriller wil ik ook zeker weer lezen!

Beoordeling: 4,0