Verbondenheid in zwijgen

In Het zwijgen van Maria Zachea volgen we het gezin Koelemeijer, dat met 12 broers en zussen moe verzorgt nadat zij een hersenbloeding kreeg. Weken werden maanden en maanden werden jaren.

Elk lid van het gezin blikt terug op hun familiegeschiedenis en de onderlinge relaties en gedachten hierover. Ook broer Jos, die veel te jong is overleden krijgt een plaats in dit verhaal.

Hoe goed kennen ze elkaar eigenlijk? En wat weten ze van hun nu zwijgende moeder?

Judith Koelemeijer zet in Het zwijgen van Maria Zachea op geordende wijze de verhalen van haar vader, ooms en tantes neer. En met deze familiegeschiedenis tekent ze op de achtergrond de gebeurtenissen in de wereld op en hoe deze gebeurtenissen de relaties in het gezin beïnvloedden.

Het zwijgen van Maria Zachea is een boek met veel lagen en geeft flink wat stof tot nadenken. De vanzelfsprekendheid waarmee het gezin de mantelzorg op zich neemt laat een diepe verbondenheid en liefde zien, die alles overstijgt.

Onderling wordt niet vaak gesproken, maar men vindt de verbondenheid in het zwijgen.