Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

'I know what I saw'

Sylvia ten Hove 31 oktober 2017

Anna Fox is getrouwd met Ed. Samen hebben ze een dochter, Olivia van acht jaar oud. Anna en Ed zijn uit elkaar en Anna woont alleen in het grote herenhuis in New York. Ze is depressief en lijdt aan agorafobie. Daardoor zit ze al tien maanden thuis want ze durft de straat niet meer op. Om de tijd door te komen vult ze haar eenzame dagen met het kijken naar klassieke zwart-wit films van Hitchcock, met het drinken van Merlot (een beetje te veel) en met het bespieden van haar buren. Met haar Nikon-camera houdt ze hen nauwlettend in de gaten. Dan komt het gezin Russell tegenover haar wonen, aan de andere kant van het park. Het gezin bestaat uit een Alistair en Jane Russell en hun zestienjarige zoon Ethan. Zo zag Anna’s leven in het verleden er ook uit: 

One house away, one door down, there’s the family I had, the life that was mine – a life though lost, irretrievably, except here it is, right across the park.  

Anna is erg geïnteresseerd in haar nieuwe buren. Op een avond, stomdronken en onder invloed van veel te veel medicijnen, ziet Anna dat Jane in haar huis door iemand wordt neergestoken. Ze probeert hulp in te schakelen. Maar was het wel écht wat ze gezien heeft? Is Anna paranoia? Hallucineerde ze door haar medicijnen? Of hebben de buren iets te verbergen? Anna weet wat ze gezien heeft…  

Het eerste deel van het boek leest als een roman. Het is geschreven in de eerste persoon vanuit het perspectief van Anna. Anna’s depressies, angsten, hoge alcoholconsumptie en haar slordige medicijngebruik maken haar een ‘onbetrouwbare verteller’: als lezer weet je niet zeker of wat Anna denkt en ziet echt waar is. We maken kennis met haar en met haar ziekte. Het is knap hoe Finn de lezer een kijkje geeft in het hoofd van iemand met depressies en agorafobie waardoor hij begrip en empathie voor Anna opwekt. Finn heeft zelf ook last gehad van depressies en heeft deze ervaring in zijn boek gebruikt. Anna is een intelligente, kwetsbare maar toch eigengereide vrouw die bijvoorbeeld aan haar psychiater de antwoorden geeft die hij wil horen, terwijl haar gedachten het tegenovergestelde beweren.

Soms zijn er flashbacks doordat Anna terugdenkt aan haar verleden met Ed en Olivia. Toespelingen in het boek verwijzen naar iets dat in het verleden gebeurd moet zijn. Waarom zijn Anna en Ed uit elkaar gegaan? Wat heeft ervoor gezorgd dat Anna nu aan depressies en agorafobie lijdt? Beetje bij beetje vult Finn de details uit Anna’s verleden in waarbij hij de psychologische spanning langzaam opbouwt en de lezer het verhaal intrekt. De gebeurtenissen uit haar verleden zijn schokkend.  

Finn is als liefhebber van klassieke Hitchcock-films geïnspireerd door Hitchcocks Rear Window. Net zoals in The Woman in the Window is in deze film ook iemand aan huis gebonden en bespioneert iemand door zijn achterraam met een verrekijker en fotocamera de appartementen aan de overkant. Dezelfde sfeer ‘noir’ zoals in Hitchcocks films, creëert Finn in The Woman in the Window door de somberheid van Anna’s leven, haar depressies, angsten, eenzaamheid en paranoia.  

A.J. Finn is het pseudoniem van Daniel Mallory, redacteur bij Uitgeefhuis William Morrow/HarperCollins. Met The Woman in the Window heeft hij een fantastisch debuut neergezet, een overtuigende psychologische thriller met een prachtig uitgewerkt hoofdpersonage, vol met onverwachtse plotwendingen en een weergaloze ontknoping. Niets is wat het lijkt in The Woman in the Window.

4

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Sylvia ten Hove