Het gaat over een bijzondere gave, helderziendheid, wantrouwen en geheimen

Vooraf had ik geen idee wat ik kon verwachten van dit verhaal, al had ik natuurlijk wel de flaptekst gelezen en had ik al een ander boek gelezen van Elke Emmermann. Dit verhaal klonk zo anders dan "Losgeslagen op aarde" dat ik er helemaal blanco ingegaan ben.

Toen ik begon in het boek moest ik even wennen aan alle namen die gebruikt werden, maar al snel komen de verhaallijnen bij elkaar en snapte ik hoe alles in elkaar zat. Nou ja... ik snapte "wie wie was". Het verhaal is echt heel bijzonder door het bovennatuurlijke aspect en de verhaallijnen die op een onverwachte manier bij elkaar komen. 

Het verhaal gaat over Grace, ze ziet een zwarte vlek boveniemands aura als diegene niet lang te leven heeft, maar ze heeft ook voorspellende dromen, die echt heftige nachtmerries zijn.
De hoofdstukken zijn afwisselend geschreven vanuit het gezichtspunt van o.a. Calisto, Grace en Inspectuer Morris. Het fijne daaraan vind ik dat je in hun hoofd kan kijken en echt in het verhaal getrokken wordt. Het verhaal las erg snel door de fijne schrijfstijl (al moest ik weer even wennen aan een aantal Vlaamse uitdrukkingen, maar dat haalde de vaart niet uit het verhaal). Ik had het boek dus ook al in 2 avonden uitgelezen, want ik wilde weten hoe het verder zou gaan.