Een aan te raden debuut, zelfs voor criticasters

'Een jaar met jou' is een roman en zoals mijn trouwe volgers reeds weten is dat niet mijn favoriete genre. Waarom ik het debuut van Julia Whelan dan toch ter handen nam?
Omdat ik nu eenmaal zeer nieuwsgierig van aard ben en het grote geheim van Jamie wilde weten, maar ook omdat ik ergens gefascineerd ben door docent/student relaties (Iedereen is een beetje raar niet?). Ik begon dan ook met redelijk hoge verwachtingen te lezen en dat is altijd al een fout van mij geweest.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb het boek verslonden en hier en daar moest ik wel eens heel hard een krop wegslikken, maar ik struikel ook over een aantal dingen.
Zo is het begin me, ondanks de mooie en accurate beschrijvingen van Oxford, te normaal, om niet te zeggen te cliché, opgebouwd. OK het is een roman, dus meisje ontmoet jongen en vindt hem een eikel is redelijk standaard, maar dat was niet alles voor mij. Het was me vaak te voorspelbaar, de mensen te karakteristiek in hun Engels zijn, 'de bom' (het grote geheim) te onhandig in het afgaan,... en dan heb ik het nog niet over Ella! Ik snap haar compleet niet. De manier waarop ze reageert of dingen doet. Ze heeft problemen, echt! Ik vond haar alles behalve charmant. En wanneer studeert ze eigenlijk? Want daarvoor ging ze naar Oxford toch?
Afijn, genoeg over de minpunten voor jullie gaan denken dat het echt een vreselijk slecht boek is, want dat is het, ondanks mijn kritische blik, helemaal niet. Zoals ik jullie immers reeds vertelde las ik vlotjes door en had ik wel het gevoel om echt in de studentenstad Oxford rond te lopen. Daarnaast vind ik de stukjes poëzie, aan het begin van ieder hoofdstuk, perfect gekozen en een mooie toevoeging aan het verhaal. Er waren bovendien mooie, emotionele stukken in het boek die je ergens doen stilstaan bij het leven, de liefde,... . Het neemt je als lezer mee op een redelijk emotionele roadtrip en dat is volgens mij een van de reden dat dit boek zo populair is. Het is herkenbaar voor heel veel mensen, ook voor mij! Dat maakt het een aan te raden debuut, zelfs voor criticasters.