Recensie: Engels des Doods – Bjorn Van den Eynde

Na eindelijk af te zijn van de chaos die de Spiegelmoorden veroorzaakte, zijn Erika en Andreas op een nieuwe schuillocatie. Een nieuw leven en een nieuwe identiteit. Daarentegen kan Erika het verleden niet achter zich laten, wanneer ze hulp vraagt aan een ander Team Mortis-lid om haar te helpen rond de zaak van Bailey wordt hun schuillocatie verraadden. In de tijdens de vlucht verliest Liene Aaldenberg het leven en wordt Erika geconfronteerd met nieuwe woorden van de Schaduw:

Tot de dag dat je sterft, vermoord ik iedereen die je lief hebt.

Tot de dag dat je sterft, Erika, ben jij de Engel des Doods.

Erika wordt geschud door de woorden maar lang heeft ze niet om erover na te denken wanneer Celine Shield Erika en Andreas opnieuw herenigd met hun team en met een nieuwe missie. De Bende van de Wolf ontmaskeren die opnieuw actief is na decennia.

Er is geen enkele reeks waar ik zo geobsedeerd en tegelijk gefrustreerd mee ben. Breng de titel in een gesprek naar boven en ik kan uren loven en klagen over de vier teamleden van Team Mortis. Het is een beetje een haat-liefde relatie geworden over de jaren.

In het algemeen vond ik Engels des Doods een beter vervolg dan enkele van de voorgangers. Het mysterie zoals altijd is een knaller en goed in mekaar gestoken. We zagen enkele karakters terug die we gemist hadden en het keert eindelijk terug naar het overkoepelend verhaal van serie: De Schaduw en zijn jacht op Erika. Er zijn wel enkele dingen die me (nog altijd) stoorde maar daar ga later dieper op in. Alhoewel het beter was dan sommige voorgangers, vond ik niet dat het terugkeerde naar de sfeer van de eerste vier boeken, die volgens mij nog altijd de beste zijn uit de reeks. Mijn rating? Als ik eerlijk ben is het: meh. Het is niet slecht maar ik voel niet meer de spanning en het enthousiasme dat ik bij de eerste boeken voelden.

https://deboekendraak.wordpress.com/