Originele roman, maar toch niet overweldigend.

Eerder probeerde ik het audiobook van 'Veel Liefs' uit, maar daar had ik al snel nee tegen gezegd.
Ik vond de Nederlandse narrator helemaal niet aangenaam om naar te luisteren, tijdens Leon's hoofdstukken.
Ook in het e-book had ik best veel struggles met Leon's hoofdstukken. In tegenstelling tot Tiffy's hoofdstukken, waarin Beth O'leary een normale schrijfstijl aanneemt, gebruikt ze bij Leon's hoofdstukken afgekorte zinnen en dat komt heel vreemd over. In het begin is het even wennen, maar uiteindelijk valt het wel te doen.

Er zaten heel wat originele dingen in 'Veel Liefs'. Natuurlijk is het concept van het boek al erg origineel, maar ook hoe Beth O'leary de aanzet naar hun relatie heeft neergezet. Tiffy en Leon leren elkaar kennen doormiddel van briefjes en die vond ik altijd heel erg leuk om te lezen. Verder was Tiffy's job ook een heel leuke storyline.

Jammer genoeg had ik ook wel wat struggles met het boek en dan vooral met Tiffy's ex. Ik snap waar Beth O'leary met Justin heen wou gaan, maar eerlijk gezegd vond ik zijn personage net een beetje teveel opduiken. Ook Martin's personage vond ik heel lastig om mee om te gaan. Ik had ook wel wat problemen met Tiffy's vrienden en dan vooral met Gerty. Ze had altijd nogal snel een oordeel klaar en dat vond ik behoorlijk irritant, want zo behandel je vrienden niet.

Verder had ik wel wat gehoopt op wat meer dieptegang en wat meer achtergrondinformatie van de personages. Op sommige momenten ging de schrijfster dan wel in op de achtergrondinformatie, maar gaf ze in mijn mening te weinig en daardoor kreeg ik het gevoel dat ik de personages niet echt kende en me ook niet aan hun kon verbinden. Als we dan ook de achtergrondinformaties bij de twee hoofdpersonages gaan vergelijken, merk ik dat we eigenlijk zeer weinig weten over Tiffy en meer over Leon.

In tegenstelling tot andere vond ik het boek niet de hele tijd saai. Ik denk dat het vooral naar het einde toe was dat ik dacht van 'laat het gedaan zijn' en dat vooral omdat ik me zo ergerde aan Justin's storyline. Ik ben het dan wel weer eens dat ik wat meer romantiek had gewild.

Op zich leest het boek wel snel, maar in het begin gaat het wat trager, omdat je toch wel wat moet wennen aan de schrijfstijl die Beth O'leary gebruikt bij Leon's hoofdstukken.