Een hartverwarmend, maar ook hartverscheurend verhaal

Het is een lange tijd geleden, dat een boek zo'n sterke emoties bij me opwekte.
Jenny Colgan's schrijfstijl zorgde er opnieuw voor dat ik helemaal verwikkeld was in het verhaal en ik mee de personages kon volgen op Mure.
Het begin ging naar mijn gevoel een beetje langzaam en op sommige momenten vond ik het verhaal net wat te langdradig.
Ondanks dat heb ik wel weer erg genoten van het verhaal en vind ik het jammer dat ik van Annie's Café, The Rock en vele andere plaatsen moet afscheid nemen.
TW: Kanker, Vluchtelingen, Oorlog