Angstaanjagend toekomstbeeld

Angstaanjagend toekomstbeeld
Carol Stivers neemt in De moedercode de lezers mee naar het jaar 2049. In een afgelegen deel van Afghanistan is een nieuw ontwikkeld virus ingezet als oorlogswapen. Dit virus gedraagt zich echter niet als verwacht. Het virus muteert en zal uiteindelijk dodelijk zijn voor alle menselijk leven op aarde.
Een groep wetenschappers tracht een anti-serum te ontwikkelen, maar weet dat dit nooit op tijd zal zijn. Slecht een kleine groep wetenschappers krijgt dit anti-serum om zo de tijd te krijgen een uniek project te starten.
Het doel is om de mensheid te laten overleven. Speciaal geselecteerde embryo’s zullen worden uitgebroed door robotmoeders. Deze robotmoeders hebben in hun hardware tal van menselijke eigenschappen. Zij zullen hun kinderen opvoeden en beschermen.
De kinderen worden “geboren” in een woestijnlandschap met hun robotmoeder als enige gezelschap. Naarmate ze ouder worden gaan de kinderen met hun robotmoeder op zoek naar elkaar. De omstandigheden zijn belabberd, er is bijna geen water en onvoldoende voedsel. Kai is een van de kinderen die samen met zijn robotmoeder op zoek gaat. Ze vinden uiteindelijk een aantal andere kinderen. Ook vinden ze robotmoeders die zijn gecrasht en waarbij de kinderen het niet hebben overleefd. Op een andere plek heeft Misha meer geluk, zij werd gevonden door een van de leden van een kleine stam die in de woestijn leeft. Zij nemen haar op en zorgen voor haar al was het hun eigen kind. De leden van deze stam lijken ook resistent te zijn tegen het virus.
Ondertussen zitten ook de wetenschappers niet stil. Zij weten de hardware van de robotmoeders te manipuleren, wat ze uiteindelijk samen met hun kinderen naar San Fransisco brengt. Daar komen ze in een verlaten stad zonder menselijk leven. Om hun kinderen te beschermen formeren de robotmoeders zich en maken zo een soort van kamp waaruit de kinderen niet kunnen ontsnappen.
De wetenschappers willen in contact komen met de kinderen en weten te bewerkstelligen dat Misha in het kamp komt. De enige manier om de kinderen als zelfstandige groep te laten voortleven lijkt te zijn door hun robotmoeders te vernietigen. De robotmoeders hebben zich echter ook ontwikkeld. Er ontstaat een duivels dilemma, worden de moeders opgeofferd en wordt daarmee de mensheid gered?
Carol Stivers heeft met De moedercode een schrikaanjagend toekomstbeeld geschetst. Het eerste deel van het boek bevat veel wetenschappelijke termen, wat het daardoor iets moeilijker leesbaar maakt. Verderop is het een spannend verhaal, wat misschien helemaal niet zo onrealistisch is als je in eerste instantie zou denken. Dat maakt dat het zeker een aanrader is en tot nadenken stemt.

Ik waardeer De moedercode met 4 sterren.