Lezersrecensie
Sprookjesachtige gruwelen in een donker bos
Recensie Zo alleen, zo alleen door A.K. Benedict
Sprookjesachtige gruwelen in een donker bos
Met de LS-thrillerleesclub las ik dit boek, met dank aan uitgeverij Luiting-Sijthoff voor het recensie exemplaar.
Het boek is opgedeeld in drie delen, verteld vanuit het perspectief van de ontvoerde schrijfster Katie en rechercheur Lyla. De dader is geinspireerd door de sprookjes van Grimm, waarop hij dan ook zijn daden baseert.
In deel 1 maken we kennis met Katie die opgesloten zit in het huis van "De wolf", een ontvoerder en moordenaar die zich verschuilt achter een wolfsmasker. Schrijfster Katie krijgt van hem de opdracht een volgend "sprookje" te schrijven gebaseerd op de vertellingen van Grimm. Aan het eind moet er een moord worden gepleegd, het slachtoffer zal een medegevangene zijn. Weigert ze, dan is ze zelf het volgende slachtoffer.
Als er in het bos een slachtoffer wordt gevonden met verwijzingen naar het sprookje Assenpoetser, is het Lyla die de leiding van het onderzoek krijgt. Daarbij komt ook een persoonlijk trauma van haar om de hoek kijken. Haar beste vriendin verdween 25 jaar geleden spoorloos, liet alleen een tweekleurige giftige appel als hetrinnering achter.
Tijdens het zoeken naar sporen in het bos, vind Lyla een mandje met daarin een rode cape, een foto van haar verdwenen vriendin en een persoonlijk aan haar gericht gedicht.
Het ziet er naar uit dat de rechercheur in de huid van Roodkapje moet kruipen om de boze wolf op te sporen.
Katie schrijft ondertussen korte verhalen, met daarin aanwijzingen voor de politie. Ze weet deze door een kier in de muur naar buiten te smokkelen.
De delen 2 en 3 worden warriger, het boek gaat dan meer op fantasy lijken dan op een thriller. Er komt een kruidenvrouw in beeld die op de markt o.a. paddenstoelen verkoopt, zij wordt heel beeldend omschreven, evenals het huisje waarin ze woont.Er volgen meerdere moorden, zal Lyla de dader nog weten te stoppen?
De climax in het derde deel brengt nog de nodige spanning met zich mee, met een ontknoping op een boot en niet in het bos.All met al kon het boek mij niet echt bekoren. Ik waardeer het met 2 sterren.
Sprookjesachtige gruwelen in een donker bos
Met de LS-thrillerleesclub las ik dit boek, met dank aan uitgeverij Luiting-Sijthoff voor het recensie exemplaar.
Het boek is opgedeeld in drie delen, verteld vanuit het perspectief van de ontvoerde schrijfster Katie en rechercheur Lyla. De dader is geinspireerd door de sprookjes van Grimm, waarop hij dan ook zijn daden baseert.
In deel 1 maken we kennis met Katie die opgesloten zit in het huis van "De wolf", een ontvoerder en moordenaar die zich verschuilt achter een wolfsmasker. Schrijfster Katie krijgt van hem de opdracht een volgend "sprookje" te schrijven gebaseerd op de vertellingen van Grimm. Aan het eind moet er een moord worden gepleegd, het slachtoffer zal een medegevangene zijn. Weigert ze, dan is ze zelf het volgende slachtoffer.
Als er in het bos een slachtoffer wordt gevonden met verwijzingen naar het sprookje Assenpoetser, is het Lyla die de leiding van het onderzoek krijgt. Daarbij komt ook een persoonlijk trauma van haar om de hoek kijken. Haar beste vriendin verdween 25 jaar geleden spoorloos, liet alleen een tweekleurige giftige appel als hetrinnering achter.
Tijdens het zoeken naar sporen in het bos, vind Lyla een mandje met daarin een rode cape, een foto van haar verdwenen vriendin en een persoonlijk aan haar gericht gedicht.
Het ziet er naar uit dat de rechercheur in de huid van Roodkapje moet kruipen om de boze wolf op te sporen.
Katie schrijft ondertussen korte verhalen, met daarin aanwijzingen voor de politie. Ze weet deze door een kier in de muur naar buiten te smokkelen.
De delen 2 en 3 worden warriger, het boek gaat dan meer op fantasy lijken dan op een thriller. Er komt een kruidenvrouw in beeld die op de markt o.a. paddenstoelen verkoopt, zij wordt heel beeldend omschreven, evenals het huisje waarin ze woont.Er volgen meerdere moorden, zal Lyla de dader nog weten te stoppen?
De climax in het derde deel brengt nog de nodige spanning met zich mee, met een ontknoping op een boot en niet in het bos.All met al kon het boek mij niet echt bekoren. Ik waardeer het met 2 sterren.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Tinetee
Gesponsord
Een verborgen verleden, drie generaties vrouwen en een Siciliaans decor vol geheimen: Als bittere sinaasappels is dé Italiaanse succesroman die je niet loslaat.
