Job, uit de pen van een groot schrijver

Eind 19de eeuw in Galicië (in het toenmalige Rusland). We maken kennis met plaatsen als Zoechnov en Kluczysk, waar de arme joodse familie Singer leeft. Mendel Singer is zo arm als Job en ook voor zijn kinderen is er geen hoop. Bovendien is zijn jongste zoon gehandicapt, geboren met een veel te groot hoofd en onvermogend om zelfs maar te leren spreken. De vinnige, vlot lopende zinnen, de vaart in het verhaal, de juist gekozen details, het oordeelkundig aanwenden van herhalingen, de sfeer die geschept wordt, verraden dat het een verhaal is van een groot schrijver. Als een schilder, met enkele vegen op een doek, zet Joseph Roth zijn personages neer en schetst hij de gemeenschap waarin ze wonen: enkele personen, enkele plaatsen, enkele ankerpunten in de tijd, geen exacte jaartallen. Alles wordt in gereedheid gebracht om het gezin Singer naar Amerika te laten migreren. Daar vindt een ommekeer plaats in hun leven. De confrontatie met de Amerikaanse maatschappij, de luxe, rijkdom,... laat zich proeven. Je voelt de heimwee bij de hoofdpersoon, die sterk gericht blijft op zijn vroegere leven.