Opnieuw geven de tussenstukjes over het privé-leven (als schrijver) een dieper inzicht in de achtergronden

Het laatste deel van de vroege werken, dat eindigt met de dood van Ballantine en vanaf dan verdergezet wordt in het overbekende en grote oeuvre van Asimov.
Opnieuw geven de tussenstukjes over het privé-leven (als schrijver) een dieper inzicht in de achtergronden. Doordat de oorlogsjaren er in vallen liggen de werken verder uit mekaar en merk je als lezer een duidelijke evolutie van de enthousiasteling naar de gevestigde schrijver. Het speelse en experimentele verdwijnt samen met een dosis optimisme en maakt plaats voor meer doordachtheid en routine.
Het pseudo-wetenschappelijke werk verdient hier zeker een plaatsje maar is op zich onleesbaar en - bewust - totale wetenschappelijke nonsens wat het feitelijk onleesbaar maakt. Wel geeft het een voorsmaakje van de schrijfstijl van de vele echte wetenschappelijke werken die Asimov gepubliceerd heeft.
Samen met de twee andere "Vroege werken" een absolute aanrader voor de fans, maar toch voor mij persoonlijk wel het minste van de drie.