Daar moest ik toch wel even aan wennen....

April 2020. Ik begon met volle overtuiging aan de boekenserie van de bekende schrijver Appie Baantjer. Als kind mocht ik altijd wat langer opblijven als de televisie-serie Baantjer op de buis was en ik kon mij altijd goed herinneren dat ik samen met mijn moeder naar de bibliotheek ging om een nieuw boek op te halen over 'De Cock', die ze nog niet gelezen had. Mijn moeder heeft altijd genoten van deze boeken. Ik vond het tijd om mij zelf eens te wagen in de bekende boekenreeks, maar dan wel op volgorde.

Tot mijn verbazing was de hoofdpersoon niet de bekende 'De Cock', zoals de titel doet vermoeden, maar rechercheur Versteegh. Rechercheur de Cock komt slechts een enkele bladzijde voor in het boek, terwijl de titel van het boek doet vermoeden dat dit wel het geval is. Het blijkt dat de originele titel, gegeven in 1964, 'een strop voor bobby' is geweest. Vanwege het succes is later 'De Cock' eraan toegevoegd. Overigens is dit ook het enige boek dat geschreven is in de ik-vorm.

Verder heeft het boek een boeiend verhaal. Er heeft een prostituee 'Mientje' zelfmoord gepleegd in een hotelkamer. Het raakt de rechercheur erg persoonlijk, omdat hij het meisje al enige tijd kende en zelf ook een dochter van ongeveer haar leeftijd. Versteegh uit zijn emoties op de werkvloer vrijwel niet tot ergernis van zijn collega Geert, die hij ondersteund in de zaak. Dit veroorzaakt regelmatig conflicten tussen de twee collega's, waar ongeveer de helft van het boek gevuld mee lijkt te zijn. Dit is soms wat irritant, want op een gegeven moment ben de opvliegendheid van Geert een beetje beu.

Het boek leest lekker weg, maar ik probeer het niet teveel te zien als een boek over rechercheur 'De Cock'. Ik ga met een frisse kijk verder lezen in het volgende boek. Het eerste echte boek over rechercheur de Cock.