Een hersenkronkel tot het einde

Na het lezen van 'The fault in our Stars' van John Green was ik nieuwsgierig geworden naar meer werk van de schrijver. Ik opende het boek Schildpadden tot het oneindige na veelbelovende reacties over de superioriteit van de schrijfstijl van John Green.

Mijn ervaring is echter anders. De Nederlandse versie is een dun boekje van minder dan 200 pagina's. Een lekkere weglezen tussendoor. In ieder geval, dat zou je kunnen zeggen. Persoonlijk vond ik erg lastig om een weg te vinden in het boek. De psychische problemen van de hoofdrolspeelster, Aza Holmsey, vullen het grootste gedeelte van het boek. Blijkbaar typisch 'John Green' om een 'taboe'/ persoonlijk probleem het hoofdonderwerp te laten bepalen. Het is interessant om in het hoofd te kruipen van iemand met psychische problemen, maar ook lastig.

Door de spiraal van gedachtes van Aza zorgt voor een rommelig boel. Hierdoor kwam ik zelf lastiger in het verhaal en begreep ik bepaalde keuzes niet. Het boek zorgt er wel voor dat je gaat nadenken over het onderwerp. Psychische klachten. We hebben allemaal wel iemand in de buurt, die kampt met psychische problemen.

Het was een interessant boek, maar niet het beste boek dat ik ooit in mijn handen heb gehad. En daarom drie van de vijf sterren voor 'Schildpadden tot in het oneindige' van John Green.