Meer dan een persoonlijk reisdagboek

‘De kapitein en ik’ heeft een grafische cover. De golven op de cover deden me denken aan de cover van ‘Leegland‘ van Marjan Brouwers. De kleur geeft het een frisse, bijna vriendelijke uitstraling. Ik had bij de flaptekst een andere cover verwacht. Misschien een persoonlijke foto van de boot met de zee. Het is een interessante keuze om juist door deze cover te kiezen.

De proloog is sterk en je wordt direct in het verhaal geslingerd. Ik werd nieuwsgierig en wilde doorlezen. Op een goede manier worden de zeiltermen uitgelegd. Voor een leek is dat heel fijn! Aan het eind heb ik toch nog wat zeiltermen geleerd.

Astrid Pascal maakt van boot Zwerver een personage. Dat vind ik origineel. Ik moet wennen aan de schrijfstijl. Sommige beschrijvingen duren even voor ik ze helemaal begrijp en zijn nogal vol details. Hierdoor gaat het tempo uit het verhaal. Ik heb hardop moeten lachen om de humoristische opmerkingen en grappige overpeinzingen.

Je leert Astrid goed kennen. De zeilreis werd ook een metafoor voor de zoektocht naar haarzelf. Eigenlijk reis je met de kapitein en Astrid mee. Je gaat mee op avontuur en komt langs de mooiste plekken. Astrid vertelt over de avonturen, de plekken, maar ook haar ervaring als onervaren zeiler. De gesprekken en ontmoetingen onderweg geven het verhaal meer diepgang. Het is meer dan een reisdagboek geworden. Ik mis soms wel wat foto’s ter ondersteuning van het verhaal. Het was daardoor misschien nog persoonlijker geworden.

Ik waande me tijdens het lezen aan boord van de ‘Zwerver’. Het was een mooie reis langs mooie plekken, bijzondere ontmoetingen en soms voelde je de spanning van een storm. ‘De kapitein en ik’ is een bijzonder boek!

Recensie-exemplaar en verscheen eerder op Veronique's Boekenhoekje: Lees de recensie hier!