Recensie: Het Diner – Herman Koch

Herman Kochs Het Diner (2009) is een roman die zich op het eerste gezicht afspeelt rond een ogenschijnlijk alledaags etentje tussen twee echtparen. Maar al snel ontvouwt zich een psychologisch drama waarin morele dilemma’s, familiebanden en de duistere kanten van de mens centraal staan.

Intrigerend en onthutsend
De kracht van Het Diner ligt in de manier waarop Koch zijn verhaal opbouwt. De roman is verdeeld in gangen – van aperitief tot dessert – en met elke gang wordt de spanning verder opgevoerd. Verteller Paul Lohman, een voormalig geschiedenisleraar, neemt de lezer mee in zijn gedachten en onthult geleidelijk steeds meer details over het werkelijke probleem dat de twee echtparen moeten bespreken: hun zoons hebben een gruwelijke misdaad begaan, en de ouders staan voor een onmogelijke keuze.

Morele dubbelzinnigheid
Koch speelt in Het Diner voortdurend met de sympathie van de lezer. Aanvankelijk lijkt Paul een nuchtere en verstandige man, maar naarmate het verhaal vordert, worden zijn ware aard en zijn kijk op de wereld steeds verontrustender. Dit maakt de roman zowel beklemmend als fascinerend – wie is hier eigenlijk het echte monster?

Vlotte stijl en scherpe satire
De schrijfstijl van Koch is direct en droogkomisch. Zijn observaties over de wereld van de welgestelde elite, hun hypocrisie en hun vermogen om morele grenzen te verschuiven, maken het boek tot een scherpe satire op de samenleving. Tegelijkertijd weet hij door middel van subtiele details de onderhuidse spanning steeds verder op te voeren.

Conclusie
Het Diner is een meeslepende roman die je aan het denken zet over hoe ver mensen gaan om hun familie te beschermen. Met zijn scherpe dialogen, morele complexiteit en beklemmende sfeer blijft het boek nog lang na de laatste bladzijde hangen. Het is niet voor niets een internationale bestseller en een van de meest besproken Nederlandse romans van de afgelopen decennia.