Gruwelijk onder de indruk

Ik ontmoette Tom Thys, uit Antwerpen, op Comic Con in Brussel (B) einde februari en ik kocht daar zijn boek Diabolik. Diabolik is een verhalenbundel van 12 kortverhalen. Ik keek er naar uit. Ik hou van kortverhalen. Meestal pakken ze je meteen … of niet ...
Op de trein op weg naar huis las ik de eerste bladzijden van het eerste verhaal, “Dokter Z”. En ja: het pakte me meteen. Een paar misselijkmakende gevoelens zorgde ervoor dat ik het boek best al even weg kon leggen.
Ik zou thuis rustig verder lezen …

Dat misselijkmakend gevoel komt tijdens het lezen geregeld terug. Als ik woorden moet bedenken bij de verhalen zijn voor mij de belangrijksten: donkerte, seks, perversie, ziekte, angst, verdriet, gelukzoekend, (on) volmaaktheden, …
Het gebeurt zeer vaak dat ik wilde dat ik bepaalde stukjes kon lezen vanop afstand, zoals je naar een walgelijke filmscène kan kijken door de spleetjes van je ogen.

Heel goed aan het boek vind ik dat er afwisseling is tussen de soort verhalen. Rustigere maar eveneens mooi geschreven verhalen afgewisseld met de snelle, harde en vaak shockerende.
Tussenin is er dan tijd om even lucht te happen en terwijl ook te blijven genieten. 1 of 2 verhalen doen me nadenken: is er een verband met een ander verhaal in dit boek of niet? Ik ga deze nog eens opnieuw moeten lezen … Beter begrijpen? … Het houdt me wel bezig …
Wat voor mij leuk is dat je leest dat een Vlaming het boek geschreven heeft. Herkenbare woorden, uitdrukkingen, taal.
Bepaalde locaties in het boek zijn herkenbaar voor mij wat het eveneens interessant, maakt. Het voelt dichtbij, reëel … en maakt alles nog griezeliger.

“Sterven op Celluloid” zorgt voor een van de meest shockerende gevoelens. Een paar gebeurtenissen in dit verhaal komen voor mij heel dichtbij het persoonlijk randje van “kan dit nog wel voor mij … ?” Ik heb dan ook een paar keren hardop “bah” gezegd …

“+ & -” heeft me het meeste aangegrepen. In dit verhaal worden zoveel verschillende emoties beschreven. Het is spannend, best shockerend weer, en ook zo emotioneel tegelijkertijd. En dat laatste gevoel is hier een vreemde gewaarwording.
Ik ben ontroerd en stil als ik het verhaal uitlees.

Deze twee verhalen hebben het meest indruk op mij gemaakt, op alle vlakken.

Ik heb erg “genoten” van Diabolik. Tijdens het lezen ervan dacht ik er vaak aan, ook al was ik iets anders aan het doen …
Ik ben blij dat ik deze schrijver van eigen bodem ontdekt heb! En ik ben heel erg benieuwd naar zijn eerste boek, “Volmaakt Monster”.