Een boek wat je aan het denken zet.

Wat als een van de belangrijkste dingen van het leven wegvalt? Het leven draait om herinneringen maken. Mooie momenten beleven waarop je later terug kunt kijken met een fijn gevoel. Maar wat als dat plotseling wegvalt? Dat overkwam Sabrina. Zij werd opeens wakker in een ziekenhuisbed en wist niet meer wie ze was. Wie is de man die naast haar bed zit? Wie zijn haar familie? Waarom praten ze hier Duits én waarom praat ik (Nederlandse) vloeiend Duits terug? Dankzij haar familie krijgt Sabrina weer grip op haar leven doorzat zij haar levensverhaal vertellen. Maar waarom zijn ze zo terughoudend over de echte waarheid waarom ze in het ziekenhuis ligt? En waarom is haar man Alexander zo afstandelijk? Ze probeert er al met al het beste van te maken en probeert er zelf achter te komen wat de échte waarheid is. Zal ze die ooit nog te weten komen?
Dit nieuwe boek van Esther heeft me wel aan het denken gezet. Want wat als je zelf niet meer weet wie je bent en waar je van houdt? Ze zeggen wel eens; herinneringen moet je koesteren en dat is zeker het geval. Net zoals de boeken van Esther.