Lezersrecensie
De overlevenden - John Shors
September 1942 - wanneer het Amerikaanse hospitaalschip Benevolence getorpedeerd wordt door Japan, overleven slechts 9 mensen de aanval.
Kapitein Joshua; zijn vrouw Isabelle en diens zus Annie, beide verpleegsters; machinist Jake; de jonge verstekeling Ratu; verpleegster Scarlet; Nathan en Roger, twee officieren; en de Japanse patiënt Akira.
Allemaal zwemmen ze naar een onbewoond eiland, strategisch gelegen voor zowel Amerika als Japan. Annie zou het zonder Akira niet gehaald hebben. Joshua, verscheurd door verdriet en het gevoel dat hij als kapitein gefaald heeft, neemt de leiding over de overlevenden op zich neemt. Er moet een kamp gebouwd worden, ze moeten voedsel en water vinden, en ze moeten er vooral voor zorgen dat Japanse schepen en vliegtuigen hen niet opmerken.
In het kamp stapelen de spanningen zich op. Officier Roger heeft het moeilijk met Akira. Akira vecht al jaren voor het Japanse keizerrijk en bevind zich tussen de Amerikanen in een netelige positie. De verpleegsters echter zien geen nationaliteit, geen vijand, maar een patiënt die verzorging nodig heeft. En Akira heeft tenslotte Annie gered. Annie ontdekt dat ze zich aangetrokken voelt tot Akira, en dat lijkt wederzijds te zijn. Voor Roger heeft dit de uitwerking van een rode lap op een stier en hij krijgt een hekel aan iedereen op het eiland, in het bijzonder aan Akira en Annie. Iedereen die hem in de weg loopt, loopt gevaar. Zijn dubbelleven komt hem hierbij erg van pas.
Het verhaal beschrijft de 18 dagen die ze op het eiland doorbrengen heel levendig. De karakters ontwikkelen zich op een manier waardoor je hen leert kennen, en beschrijft de mooie en minder mooie kanten van hoe ze als schipbreukeling te midden een oorlog moeten zien samen te werken om te overleven. Ik heb het nu voor de 2de keer gelezen, en blijf het een heel mooi geschreven verhaal vinden.
Kapitein Joshua; zijn vrouw Isabelle en diens zus Annie, beide verpleegsters; machinist Jake; de jonge verstekeling Ratu; verpleegster Scarlet; Nathan en Roger, twee officieren; en de Japanse patiënt Akira.
Allemaal zwemmen ze naar een onbewoond eiland, strategisch gelegen voor zowel Amerika als Japan. Annie zou het zonder Akira niet gehaald hebben. Joshua, verscheurd door verdriet en het gevoel dat hij als kapitein gefaald heeft, neemt de leiding over de overlevenden op zich neemt. Er moet een kamp gebouwd worden, ze moeten voedsel en water vinden, en ze moeten er vooral voor zorgen dat Japanse schepen en vliegtuigen hen niet opmerken.
In het kamp stapelen de spanningen zich op. Officier Roger heeft het moeilijk met Akira. Akira vecht al jaren voor het Japanse keizerrijk en bevind zich tussen de Amerikanen in een netelige positie. De verpleegsters echter zien geen nationaliteit, geen vijand, maar een patiënt die verzorging nodig heeft. En Akira heeft tenslotte Annie gered. Annie ontdekt dat ze zich aangetrokken voelt tot Akira, en dat lijkt wederzijds te zijn. Voor Roger heeft dit de uitwerking van een rode lap op een stier en hij krijgt een hekel aan iedereen op het eiland, in het bijzonder aan Akira en Annie. Iedereen die hem in de weg loopt, loopt gevaar. Zijn dubbelleven komt hem hierbij erg van pas.
Het verhaal beschrijft de 18 dagen die ze op het eiland doorbrengen heel levendig. De karakters ontwikkelen zich op een manier waardoor je hen leert kennen, en beschrijft de mooie en minder mooie kanten van hoe ze als schipbreukeling te midden een oorlog moeten zien samen te werken om te overleven. Ik heb het nu voor de 2de keer gelezen, en blijf het een heel mooi geschreven verhaal vinden.
1
Reageer op deze recensie