Het boek neemt je meteen mee, wegleggen is geen optie. Het verhaal van de verdwijning van het broertje van Erlendur gaat eindelijk verder. In de vorige boeken van de reeks werd dit iedere keer aangehaald. De laatste 2 boeken was Erlendur zelfs niet meer betrokken, hij was op vakantie vertrokken naar het Oosten van Ijsland, waar hij vroeger woonde en waar hij zijn broertje kwijtraakte in een sneeuwstorm. Het lichaam van het broertje is nooit gevonden.

Parallel aan het verhaal over het broertje van Erlendur, onderzoekt hij de verdwijning van een vrouw een jaar of 50 eerder die ook in die streek leefde. Zij verdween ook in een storm. De bewoners van het dorp vermoeden dat ze door, tijdens een wandeling, door de rivier naar zee is meegedragen. Echter gaan Erlendur op onderzoek uit, door interesse en niet als politieagent en hij ondervraagt verschillende mensen die de vrouw gekend moeten hebben. Ze hebben allemaal het vermoeden dat er iets gebeurd moet zijn, maar niemand kan precies zeggen wat. Tijdens zijn onderzoek stuit Erlendur op verschillende verhalen en hij probeert deze aan elkaar te linken.

Het boek leest als een sneltrein en als je eraan begint, kun je het niet meer wegleggen (3 slapeloze nachten en 1 aangebrande maaltijd tot gevolg;) ).
Ben benieuwd waar het volgende boek van Indridason over zal gaan.