Prachtig boek!

Dit boek kreeg ik als tip van iemand die helemaal ondersteboven was van dit boek. Deze moest ik echt lezen! Ik had dus hoge verwachtingen. Zijn die uitgekomen?

Het verhaal is tweeledig: je leest het verhaal van Nora uit Haarlem die als zestienjarige in de Tweede Wereldoorlog een Duitse soldaat leert kennen en ze worden verliefd. Ze maken trouwplannen, Nora raakt zwanger. Haar verloofde raakt uit beeld en ze staat er alleen voor nadat ze bevalt in een Duits tehuis voor meisjes in Amsterdam. Daarnaast lees je het verhaal van Ditte, een zestienjarige uit Haarlem begin jaren ‘60. Zij raakt bevriend met een Joods meisje. Ze moeten voor hun schoolopdracht iemand interviewen over de oorlog. Haar moeder wil nooit wat loslaten, ze weet dat de man in huis niet haar echte vader is, maar wie dan wel? Ditte wil antwoorden, en als haar moeder ze niet wil geven gaat ze zelf op onderzoek uit.

Gedurende het verhaal leer je de personages echt kennen. Ik leefde mee, ik lachte, ik huilde. Hoewel mijn kennis van de WOII niet heel groot is, wist ik genoeg om dit verhaal te kunnen begrijpen, ook omdat er veel situaties heel duidelijk beschreven worden. Het is geen typisch oorlogsverhaal. Ik word vaak weemoedig van oorlogsverhalen omdat er zoveel zware thematiek in zit. Die zat hier ook zeker wel in, maar met een goede balans. Het werkte heel goed om dit boek in twee tijdlijnen af te laten spelen! Je krijgt hierdoor een goed beeld van het leven in de oorlog en het leven vijftien jaar later, wanneer de oorlog nog steeds voelbaar en aanwezig is in het leven van iedereen. Omdat het zo makkelijk leest is het geschikt als educatief boek.

Waar ik wel moeite mee had was hoe Ditte en haar vriendschap met Rivka neergezet werd. Het kwam op mij een aantal keer wat kinderachtig over. Alsof het om twee meiden uit de brugklas ging, zo kinderachtig reageerde Ditte in bepaalde situaties.
Dat is ook de reden dat ik dit boek geen vijf, maar vier sterren geef.

Het boek heeft de hoge verwachtingen die ik had zeker wel waargemaakt. Wilma Geldof heeft een hele fijne schrijfstijl en heeft een prachtig, educatief boek geschreven met herkenbare thema’s en voor zowel tieners als volwassenen is dit een aanrader!
t ze bevalt in een Duits tehuis voor meisjes in Amsterdam. Daarnaast lees je het verhaal van Ditte, een zestienjarige uit Haarlem begin jaren ‘60. Zij raakt bevriend met een Joods meisje. Ze moeten voor hun schoolopdracht iemand interviewen over de oorlog. Haar moeder wil nooit wat loslaten, ze weet dat de man in huis niet haar echte vader is, maar wie dan wel? Ditte wil antwoorden, en als haar moeder ze niet wil geven gaat ze zelf op onderzoek uit.

Gedurende het verhaal leer je de personages echt kennen. Ik leefde mee, ik lachte, ik huilde. Hoewel mijn kennis van de WOII niet heel groot is, wist ik genoeg om dit verhaal te kunnen begrijpen, ook omdat er veel situaties heel duidelijk beschreven worden. Het is geen typisch oorlogsverhaal. Ik word vaak weemoedig van oorlogsverhalen omdat er zoveel zware thematiek in zit. Die zat hier ook zeker wel in, maar met een goede balans. Het werkte heel goed om dit boek in twee tijdlijnen af te laten spelen! Je krijgt hierdoor een goed beeld van het leven in de oorlog en het leven vijftien jaar later, wanneer de oorlog nog steeds voelbaar en aanwezig is in het leven van iedereen. Omdat het zo makkelijk leest is het geschikt als educatief boek.

Waar ik wel moeite mee had was hoe Ditte en haar vriendschap met Rivka neergezet werd. Het kwam op mij een aantal keer wat kinderachtig over. Alsof het om twee meiden uit de brugklas ging, zo kinderachtig reageerde Ditte in bepaalde situaties.
Dat is ook de reden dat ik dit boek geen vijf, maar vier sterren geef.

Het boek heeft de hoge verwachtingen die ik had zeker wel waargemaakt. Wilma Geldof heeft een hele fijne schrijfstijl en heeft een prachtig, educatief boek geschreven met herkenbare thema’s en voor zowel tieners als volwassenen is dit een aanrader!

**** door Talitha